Ik ging op pad op een langste weg
om de antwoorden te zoeken van Dood
Ik ging op pad naar dezwarte heilige stroom
Om een witte zwaan te zoeken en dood te schieten
Op desolate en steenachtige paden
van een berg naar een dal
Bereikte ik de waterkant en zag het
naar mijn zicht toe komen, de zwaan
Ik pakte de pijl en hief mijn boog
Ik richtte onder de sierlijke nek
onder het wit van zijn borst
naar binnen het rood van zijn hart
Het rivieroppervlak weerspiegelt
rustig en zwart de lucht, de heldere maan
en ving daar een glimp van mijzelf
Ben ik gebroken, wordt de visie geruïneerd
Een pijl uit het water
een slang verscheurt mijn gedachten
naar de zwarte rivier van Dood toe
met een striem over mij hart
Mijn laatste blik een witte zwaan
achter de zwaan een sterrenloze hemel
onder de hemel weerspiegelde
een pikzwarte rivier een beenwitte maan