Το πώς σε ένιωθα στην αγκαλιά μου
Η χημεία μας ήταν ιερή
Ω υπέκυψα στη γοητεία σου, τόσο ξετρελαμένος ήμουν
Μα με παράτησες στα σκοτεινά
Και την καρδιά μου άφησες άδεια, πλέον δεν ξέρω
Αν είναι η καρδιά σου φτιαγμένη μοναχά για τα βραχύβια
Δε θέλω να σε κατηγορήσω που αρνήθηκες τη διάρκεια
Μα δεν μπορώ να σε συγχωρέσω που εκμεταλλεύτηκες τη συμπόνοια μου
Τη συμπόνοια μου
Μπορώ να τη δεχτώ την απόρριψη
Μα εσύ μου έδωσες την εντύπωση
Ότι αυτή ήταν η αρχή
Για κάτι αληθινό
Το πώς σε ένιωθα στην αγκαλιά μου
Η χημεία μας ήταν ιερή
Ω υπέκυψα στη γοητεία σου, τόσο ξετρελαμένος ήμουν
Μα με παράτησες στα σκοτεινά
Και την καρδιά μου άφησες άδεια, πλέον δεν ξέρω
Πώς μπόρεσες να με κοιτάξεις στα μάτια και να μου πεις πως μ' αγαπάς
Όταν ήξερες πως ήταν ψέμα, ταξίδευα για το Κεντάκι
Όταν με πήρες να μου πεις αντίο
Πώς δεν το είδα να 'ρχεται
Πλέον δεν ξέρω
Ίσως να φταίω εγώ που έχω την τάση
Να αγνοώ πάντα το μυαλό μου όταν μου λέει
Ότι κάποιος εκμεταλλεύεται τη συμπόνοια μου
Τη συμπόνοια μου
Μπορώ να τη δεχτώ την απόρριψη
Μα εσύ μου έδωσες την εντύπωση
Ότι αυτή ήταν η αρχή
Για κάτι αληθινό
Το πώς σε ένιωθα στην αγκαλιά μου
Η χημεία μας ήταν ιερή
Ω υπέκυψα στη γοητεία σου, τόσο ξετρελαμένος ήμουν
Μα με παράτησες στα σκοτεινά
Και την καρδιά μου άφησες άδεια, πλέον δεν ξέρω
Πώς μπόρεσες να με κοιτάξεις στα μάτια και να μου πεις πως μ' αγαπάς
Όταν ήξερες πως ήταν ψέμα, ταξίδευα για το Κεντάκι
Όταν με πήρες να μου πεις αντίο
Πώς δεν το είδα να 'ρχεται
Πλέον δεν ξέρω
Πλέον δεν ξέρω
Πλέον δεν ξέρω
Πλέον δεν ξέρω
Πλέον δεν ξέρω
Το πώς σε ένιωθα στην αγκαλιά μου
Η χημεία μας ήταν ιερή
Ω υπέκυψα στη γοητεία σου, τόσο ξετρελαμένος ήμουν
Μα με παράτησες στα σκοτεινά
Και την καρδιά μου άφησες άδεια, πλέον δεν ξέρω