Τα είδωλά μου πέφτουν
σαν πούπουλα χιονιού
Οι φωνές τους καλούν
σ’ ένα κόσμο ψιθυριστό
που προσμένει την λάμψη του πρωινού.
Ο ουρανός καλεί
από βροχερή ακτή
μετρώντας τα λαβωμένα φώτα που πέφτουν
στα όνειρά τους
γυρεύοντας ακόμη μια πόρτα ανοιχτή.
Στην πρωινή πάχνη
μια ένδοξη σκηνή εφάνει
σαν ο πόλεμος να τέλειωσε πια
Αισθάνομαι να ‘ρχομαι σπίτι ξανά
Αγνές στιγμές της σκέψης
στο νόημα της αγάπης.
Τούτος ο πόλεμος τέλειωσε πια
Αισθάνομαι να ‘ρχομαι σπίτι ξανά
Ένα βέλος της ελευθεριάς
την καρδιά μου τρυπά
σπάζοντας αλυσίδες αισθημάτων
Δώσε μια στιγμή για προσευχή
Η χαμένη αθωότητα τον δρόμο της να βρει.
Πεδία αίσθησης
Μια κραυγή στο σκοτάδι
Η ελπίδα είναι στον ορίζοντα
μ’ ένα λόγο να καθίσεις
για μια ολοκαίνουργια μέρα να ζήσεις
{Χαίρε Θεέ και ευλόγησε τη ζωή και τους ανθρώπους}
Αχ αχ ωχ αχ
{Πότε θα ζήσουμε σ’ αγάπη κι ασφάλεια}
{Χάιρε Θεέ, χαίρε Θεέ}
{Χαίρε Θεέ και ευλόγησε τη ζωή και τους ανθρώπους}
Στην πρωινή πάχνη
μια ένδοξη σκηνή εφάνει
σαν ο πόλεμος να τέλειωσε πια
Αισθάνομαι να ‘ρχομαι σπίτι ξανά
Αγνές στιγμές της σκέψης
στο νόημα της αγάπης.
Τούτος ο πόλεμος τέλειωσε πια
Αισθάνομαι να ‘ρχομαι σπίτι ξανά