Mezarcı meşgul bir adamdır
O ölümle el ele yürür
Tüm gün çalışır, tüm gece kazar
Ölüyü sever, (ölüler) onlar onun tüm hayatıdır
Hiçbir ölümlü onun planından kaçamaz
Hepimizi kum tanelerini eler gibi eler
Ve onun da vakti geldiğinde
O ölürken, azrail güler
Mezarcı utanma bilmez
Payını almaya gelir
Zengin fakir, küçük büyük
Mezarcı alır gider hepsini
Mezarcı
Cenazeni getir
Mezarcı
(Ben, mezarcı)
Mezarcı, siyahlar içinde
Çatlakların arasındaki gölgelere saklanmak için
Pişmanlığı yok, sadece sempati
Sadece göstermelik ya da öyle
İşi hiç bitmez
Müşteriler çok, dostlar tek değil
Ama sonunda anlarız ki
Mezarcı meşgul bir adam
Mezarcı utanma bilmez
Ona göre, ona bir oyun sunacağız
Zengin fakir, küçük büyük
Mezarcı alır gider hepsini
Mezarcı
Cenazeni getir
O bir mezarcı
(Mezarcı)
Mezarcı utanma bilmez
Ona göre, ona bir oyun sunacağız
Mezarcı hiç suç üstlenmez
Zengin fakir, küçük büyük
Mezarcı alır gider hepsini
Mezarcı
Cenazeni getir
Mezarcı
Cenazeni getir
(Mezarcı)