Half vier in de ochtend
Geen ziel te bekennen
De stad lijkt wel een spookstad
Op een maanloze zomernacht
Regendruppels op de voorruit
Er komt een storm naderbij
die terugkeert
van waar hij nooit had moeten zijn.
En de donder rolt
En de donder rolt.
Er brandt licht
In ieder huis in de stad
Zij ijsbeert bij de telefoon
in haar verschoten katoenen ochtendjas
En zij vraagt om een wonder
Hoopt dat zij ongelijk heeft
Bidt dat het aan 't weer ligt
dat hem de hele nacht weghoudt
En de donder rolt
En de donder rolt.
De donder rolt
En de bliksem slaat in
En opnieuw verkilt een liefde
op een slapeloze nacht
Terwijl de storm
onbeteugeld voortraast
rolt, diep in haar hart
de donder
Zij staat bij het raam te wachten
als hij de oprit inrijdt
Zij snelt naar buiten en omvat hem
Dankbaar dat hij nog leeft.
Maar er drijft een onbekende nieuwe geur
door de wind en de regen
En de bliksem flitst in haar ogen
En hij weet dat zij 't weet
En de donder rolt
En de donder rolt.
De donder rolt
En de bliksem slaat in
En opnieuw verkilt een liefde
op een slapeloze nacht
Terwijl de storm
onbeteugeld voortraast
rolt, diep in haar hart
de donder
Zij rent terug door de gang
naar de deur van de slaapkamer.
Zij grijpt naar 't pistool
in de la van 't dressoir
Zegt tegen haar spiegelbeeld
dat hij dit nooit meer zal doen
Want vannacht zal zij zich voor de laatste keer
afvragen waar hij geweest is...