The Talisman [Turkish translation]

Durup şöyle bir limana bakıyorum

Ve hayatımı gözden geçiriyorum

Vatandaşlarımı bir daha görebilecek miyim?

Kaptan bizi güverteye çağırdığında

Eşyalarımı alıyor ve yürüyorum

Liman tarafına doğru

Son bir kez geriye bakıyorum

Ulusumuzdan kaçıyor, sorunlarımızı arkada bırakıyoruz

Gemiler onar onar yelken açıyorlar

Dışarıda olmaktan ve açık denizi kucaklamaktan mutlu oluyoruz

Artık dertlerimizden özgürüz ve senden daha özgürüz

Varislerimiz bir uktedir arkada bıraktığımız

Olmayandan değil, olacak olandan kaçıyoruz

Topraktan kaçıyoruz ve acı gerçekle yüzleşiyoruz

Ölüm, denizde asılı kalan alçak bir sis mi olacak?

Şom ağızlardan kaçıyoruz

Ön yargılardan, bencil insanlardan

Bu kıyılarda bir daha asla görülmeyecek olan

Okyanus enginliğine yelken açtığımızda

Ve kara artık görünmediğinde

Bir huzur hakim havaya

Şimdi bahtımızı aramak için gidiyoruz

Düşlerimizin ülkesine...

Dalgaların üzerinde yol alıyoruz ve fırtına tepemizde

Rüzgar yelkenleri kırbaçlıyor

Ama ipler onları sağlam tutuyor

Uzaktan bir kara bulut yaklaşıyor

Kimse ne olacağını hayal bile edemezdi

Hayır, kimse geriye dönmüyor

Hayır, ikinci bir şans yok

Kendimizi kenarlara bağlayıp

Ölmemek için Tanrı'ya dua ediyoruz

Hiddetli denizlerde yol alırken

Ve okyanus dalgalarıyla sırılsıklam olmuşken

Hepimizin yaşamları için umut ediyorum

Ve hayatta kalmak için dua ediyorum

Fırtına koşullarında dört gemi kayboldu

Batan gemilerin tayfalarının ruhları

Hayaletleri bizi takip ediyor

Ruhlar yelken açmış, bizi sürüyorlar

Her şeyi tüketen dalgaların içinden

Soğuk ölüm, silah yok

Bu hiddetli denizlere karşı

Dört ve on fersah sonra yeniden fırtınaya çarpıyoruz

Fırtınanın gözünden uzaklaşamıyoruz

Kuşlar hiddetli fırtınadan yükseğe çıkıyorlar

Ama biz fırtınadan kaçamıyoruz

Şimdi uğrunda can attığımız, terk ettiğimiz topraklar

Kurtuluştan fersahlarca ötede

Canımız pahasına dayanıyoruz

Ve bir kez daha dua ediyoruz

Kör talih ya da sadece uğursuzluk?

Tılsım elimde

Soğuktan titreyen uzuvlarımızda yorgunluk

Tuz serpintisinden körleştik

Tutabileceğimiz her şeye tutunuyoruz

Gökyüzü üzerimize boşaltıyor yağmurunu

Yemeksiz yirmi gün

Ve tatlı su olmadan on gün

Fırtınada ölmeyenleri

İskorbüt kırıp geçirdi

Akıntıdan batıya doğru

Batıya doğru yelken açıyoruz

Akıntıdan batıya doğru

Tılsım vasıtasıyla yelken açıyoruz

Diğer kıyısına yaklaşıyoruz

Okyanusun, akıntı ile

Bir defa olsun bizim lehimize şans

Yeni toprağımızı selamlayarak karşılıyoruz

Kalplerimizdeki mutluluk

Damarlarımızdaki heyecan

Sahil şeridine doğru yelken açarken

Vadedilmiş altın topraklarımızın

Yorgun uzuvlar bitkin düştü

İçimde yaşam kalmadı

Artık gücüm kalmadı

Hayır, verecek bir şeyim kalmadı

Yaşama iradesini bulmalıyım

Asla başarabileceğimizi düşünmemiştim

Gerçekten de ilahi kıyıların görüntüsü

Ölmek üzere olduğum hastalık

Asla bu şekilde bitmesini istememiştim