Στα προάστια
έμαθα να οδηγώ
και μου είπες πως ποτέ δεν θα επιβιώναμε
πάρε τα κλειδιά της μάνας σου, φεύγουμε
πάντα έμοιαζες τόσο σίγουρος
ότι μια μέρα θα πολεμούσαμε
σ'έναν προαστιακό πόλεμο
το δικό σου μέρος στην πόλη γίνεται κατώτερο
οπότε στέκεσαι στην αντίθετη πλευρά
αλλά μέχρι να πέσουν οι πρώτες βόμβες
είχαμε ήδη βαρεθεί
είχαμε ήδη, είχαμε ήδη βαρεθεί
μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω
ξεπερνάω το συναίσθημα
μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω
ξεπερνάω το συναίσθημα ξανά
τα παιδιά θέλουν να είναι τόσο σκληρά
αλλά στα όνειρά μου ακόμα φωνάζουμε και τρέχουμε
μέσα στην αυλή
κι όλα τα τείχη που χτίσανε το 70' επιτέλους γκρεμίζονται
κι όλα τα σπίτια που χτίσανε το 70' επιτέλους γκρεμίζονται
δεν σήμαινε τίποτα
δεν σήμαινε τίποτα
δεν σήμαινε τίποτα
μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω
ξεπερνάω το συναίσθημα
μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω
ξεπερνάω το συναίσθημα και μέσα στη νύχτα
λοιπόν καταλαβαίνεις;
γιατί θέλω μια κόρη τώρα που είμαι ακόμη νέος
θέλω να της κρατήσω το χέρι
και να της δείξω λίγη ομορφιά
πριν γίνει αυτή η ζημιά
αλλά αν είναι υπερβολικό για να το ζητήσω, αν είναι υπερβολικό
τότε στείλε μου ένα γιο
κάτω απ'την υπερυψωμένη διάβαση
στο πάρκινγκ ακόμα περιμένουμε
έχει ήδη περάσει
οπότε μετακίνησε τα πόδια σου απ'το ζεστό πεζοδρόμιο στο γρασίδι
γιατί έχει ήδη περάσει
έχει ήδη, έχει ήδη περάσει!
μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω
ξεπερνάω το συναίσθημα
μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω
ξεπερνάω το συναίσθημα ξανά
ξεπερνάω το συναίσθημα
ξεπερνάω το συναίσθημα
στα όνειρά μου ακόμα φωνάζουμε
ακόμα φωνάζουμε
ακόμα φωνάζουμε