The Stranger [Dutch translation]

Er kwam 's nachts een vreemdeling binnen

En daar stond hij als verloren in een droom

Zijn glimlach was droevig als een versmade liefde

En zijn stem was een lied in de wind.

Ik heb menige mijl afgelegd

En ik kan mijn reis niet uitstellen

Maar ik moet een poos rusten

Want ik ben moe en ik heb 't koud

En morgen ga ik weer op weg.

Geef me wat warmte tegen de kou

Doe de luiken toe en doe de deur op slot.

Geef me wat avondeten en een kaars voor de nacht

En ik leg me te ruste op de vloer.

Ik heb niets te geven voor mijn verblijf

En uw gunsten kan ik niet terugbetalen

Maar een geschenk rekent men niet in zilver en goud ...

't Is een herinnering dat dagelijks wordt gekoesterd

De vreemdeling stond bij dageraad op

En nam zijn reisbagage op de schouder

Stil keek hij nog even om zich heen

En de vreemdeling - hij ging op weg.

Wanneer de kille wind raast des nachts

En de regen hard tegen de deur klettert

Dan lijkt het alsof een stem opnieuw weergalmt

En de vreemdeling opnieuw op reis is ...