Σκεφτόμουν πως μια μέρα θα διηγούμασταν την ιστορία μας
Πως γνωριστήκαμε και οι σπίθες πετάχτηκαν στο λεπτό,
Οι άλλοι θα έλεγαν πως είμαστε από τους τυχερούς.
Ήξερα πως η θέση μου ήταν δίπλα σου,
Τώρα ψάχνω το δωμάτο για μια κενή θέση,
Γιατί τελευταία δεν ξέρω σε ποια σελίδα βρίσκεσαι.
Αχ, ένα απλό μπέρδεμα,
Ασυνεννοησίες οδήγησαν στο να πέσουμε έξω.
Τόσα πράγματα που ευχόμουν να γνώριζα,
Τόσοι τοίχοι που δεν μπορώ να γκρεμίσω.
[Ρεφραιν:]
Τώρα στέκομαι μόνη σε ένα γεμάτο δωμάτιο και δεν μιλάμε,
Και πεθαίνω να μάθω αν αυτό σε σκοτώνει όπως σκοτώνει εμένα, ε;
Δεν ξέρω τι να πω, αφού το μπέρδεμα της μοίρας μας οδήγησε στην καταστροφή,
Και η ιστορία μας μοιάζει αρκετά πια με τραγωδία.
Επόμενο κεφάλαιο.
Πώς καταλήξαμε έτσι;
Με πιάνω να τραβάω νευρικά τα ρούχα μου και να προσπαθώ να δείχνω απασχολημένη,
Και εσύ βάζεις τα δυνατά σου ώστε να με αποφύγεις.
Άρχισα να σκέφτομαι πως μια μέρα θα διηγούμασταν την ιστορία μας,
Πώς έχασα τα λογικά μου όταν σε πρωτοσυνάντησα εδώ,
Αλλά εσύ κράτησες την υπερηφάνεια σου, όπως θα έπρεπε να κρατήσεις εμένα.
Αχ, φοβάμαι να δω το τέλος,
Γιατί προσπιούμαστε πως όλο αυτό δεν σημαίνει κάτι;
Θα σου έλεγα πως μου λείπεις αλλά δεν ξέρω πως,
Ποτέ δεν είχα ακούσει τη σιωπή τόσο δυνατά.
[Ρεφραιν:]
Τώρα στέκομαι μόνη σε ένα γεμάτο δωμάτιο και δεν μιλάμε,
Και πεθαίνω να μάθω αν αυτό σε σκοτώνει όπως σκοτώνει εμένα, ε;
Δεν ξέρω τι να πω, αφού το μπέρδεμα της μοίρας μας οδήγησε στην καταστροφή,
Και η ιστορία μας μοιάζει αρκετά πια με τραγωδία.
Όλο αυτό μοιάζει με διαγωνισμό,
Για το ποιος θα προσποιηθεί τον πιο αδιάφορο,
Αλλά το προτιμούσα όταν ήσουν στη μεριά μου.
Η μάχη είναι πλέον στα χέρια σου,
Αλλά θα πέταγα τα όπλα μου
Αν μου έλεγες πως προτιμάς την αγάπη από τη μάχη.
Τόσα πράγματα που ευχόμουν να ήξερα,
Αλλά η ιστορία μας πιθανότατα θα τελειώνει σύντομα.
[Ρεφραιν:]
Τώρα στέκομαι μόνη σε ένα γεμάτο δωμάτιο και δεν μιλάμε,
Και πεθαίνω να μάθω αν αυτό σε σκοτώνει όπως σκοτώνει εμένα, ε;
Δεν ξέρω τι να πω, αφού το μπέρδεμα της μοίρας μας οδήγησε στην καταστροφή,
Και η ιστορία μας μοιάζει αρκετά πια με τραγωδία.
Και δεν μιλάμε,
Και πεθαίνω να μάθω αν αυτό σε σκοτώνει όπως σκοτώνει εμένα,
Δεν ξέρω τι να πω, με το μπέρδεμα της μοίρας μας γιατί καταστρεφόμαστε ,
Και η ιστορία μας μοιάζει αρκετά πια με τραγωδία.
Tέλος.