Γεια σου σκοταδι,παληε μου φιλε
Ηλθα ξανα για να μιλησουμε
Γιατι μια οπτασια εισεχωρησε απαλα
και αφησε τους σπορους της μεσα στον υπνο μου
και το οραμα που φυτευθηκε στο μυαλο μου
παραμενει ακομα
μεσα στον ηχο της σιωπης
Σε ανησυχα ονειρα περπατησα μονος
Στενα καλντεριμια
Υπο το φως ενος φανοστατη του δρομου
σηκωσα τον γιακα μου για το κρυο και την υγρασια
Οταν ξαφνικα στα ματια μου αστραψε το φλας απο ενα φως απο Νεον
που εσκισε την νυκτα
Και ακουμπησε τον ηχο της σιωπης
Και στο γυμνο φως ειδα
μυριαδα ανθρωπων,ισως και περισσοτερους
Ανθρωπους που συζητουσαν χωρις να μιλανε
Ανθρωπους που ακουγαν χωρις να ακουνε
Ανθρωπους που εγραφαν τραγουδια που καμμια φωνη δεν
τραγουδησε
Γιατι κανεις δεν τολμησε
να ενοχληση τον ηχο της σιωπης
"Ηλιθιοι" ειπα, δεν ξερετε οτι
η ησυχια μεγαλωνει οπως ο καρκινος
Ακουστε τα λογια μου που ισως σας μαθουν
Παρτε τα χερια μου για να σας φτασω
Αλλα τα λογια μου επεσαν σαν σιωπηλες σταγονες βροχης
και αντηχησαν στα πηγαδια της σιωπης
Και οι ανθρωποι υποκλιθηκαν και προσευχηθηκαν
στον θεο απο Νεον που κατασκευασαν
και η επιγραφη αστραψε το μηνυμα της
Στα λογια που σχηματιζα
και ειπε "Τα λογια των προφητων ειναι γραμμενα "στους
τοιχους του μετρο
και των εργατικων πολυκατοικιων
και ψιθυριζονται μεσα στους ηχους της σιωπης