The Sound of Silence [Albanian translation]

Përshëndetje terr, mik i vjetër

Erdha te nis me ty nje bisede tjeter

Se një vegim , lehte me pershkoi

Ndërsa une flija,farerat i leshoi

Dhe vegimi

Që në trurin tim ka hedhur rrenje

Po qendron

Ne tingullin e heshtjes

Në ëndrrat e trazuara eca ne vetmi

Nëpër udhët e ngushta prej kalldrëmi

Nën shkelqimin e rruges me poca ndricimi

E mblodha jakën prej te ftohtit me lagështi

Kur sytë mi verboi

Vezullimi qe një drite neoni leshoi

E natën pershkoi

Dhe preku tingullin e heshtjes

Dhe nen driten e qarte pashë une

Mijëra njerëz , mbase me shume

Njerëzit flisnin pa thene asgje

Njerezit degjonin pa ndier gje

Njerezit shkruanin kenge qe zerat kurre s'kendojne

dhe asnje nga ata s'guxoi

Te shqetësoi tingullin e heshtjes

" Te marrë," thash une," ju s'dini se

Heshtja si një kancer rritet mbi dhe' ''

''Dëgjomeni fjalët qe te mund tju mësoj ,

Kapmeni krahët qe te mund tju takoj"

Por fjalët e mia rane si pikat e shiut qete,

Dhe jehuan puseve te heshtjes

Dhe populli u përkul e adhuroi

Perëndine neon qe ai krijoi

Dhe shenja vezulluese paralajmëroi,

Ne fjalet qe ajo formoi

E shenja tha " Fjalët e profetëve

Janë shkruar mureve te nenkalimeve

E kthinave te banesave . "

Dhe pëshpëriti ne tingullin e heshtjes.”