Dağ Sina'nın soyundan
İhtişamımı habis insanların üzerine saldım
Mesih'in şığının olmadığı bir yeri korumak adına
Yaşamın özüne tek bir ışık sapladım
Ey Salome! Sana sesleniyorum
İğrençliklerini bize sun!
Senin sevgin olmadan
Çok eksiğiz
Beni onurunla kirlet
Cehennemin neşesi beni paramparça ediyor
Ayır, böl, parçala
Ben seninim
Cehennemin neşesinde
Canları isteseydi, güneşi kazığa oturturlardı
Ve böylece içimdeki kuzu, insanın içindeki kurt oldu
Ben Nuh'un gemisini terk eden sineğim
Düşüncelerim böcekler gibi
Fahişelik, kutsalı yaralar
Kozmosdan sıkıldım, sevgili eski düşmanım
Bu evren asla yetmedi bana
Yaşamın baharını özgürleştirmeye mecburuz
Baraj kırıldığında, bir hevesle akacak
Cehennemin neşesi beni paramparça ediyor
Ayır, böl, parçala
Ben seninim
Cehennemin neşesinde
Halemi cehennemin kilinden yaptım
Saadetimi seyret, kafir!
Bir yalandan doğdum
Gizlenmeye mahkumum
İnkarla yaşayan
Yine de alevler içinde kavrulan…
Ben büyük isyanım
Milton'ın mezarının altında yaşıyorum
Varlığımı, günah bile affetmez
Suçlu yok, sebep de, ne kurtarıcı ne de utanç.