Φεγγάρι
Πώς πέφτει στον αγρό ανάμεσά μας
Βροχή
Πέφτει στον βασιλά και στους άνδρες του
στην όχθη του ποταμού
Τώρα
Τώρα συναντιόμαστε ύστερ' από τόσα χρόνια
Θυμάσαι βασιλιά μου- με θυμάσαι;
Ναι, βλέπω το πρόσωπό σου μπροστά μου τώρα
Και σου λέω απόψε πως ξέρω ότι ανήκουμε
Πέρα απ' τη ζωή αυτή
Ο πόλεμος έχει πάρει την τροπή του, και δεν αλλάζει πια
Μεγάλωσα, για να γίνω άντρας
Ένα άντρας που μεγάλωσε για να γίνει βασιλιάς
Βρήκα δουλειά στο μύλο
Κι όταν ήρθε ο πόλεμος
Γράφτηκα για σένα
Κάθε μέρα, τώρα
Γράφω στους ανθρώπους πίσω στο σπίτι
Ω, βάζω στοίχημα πως λαχταράς τη ζωή που έκανες πριν
Εγώ κι ο εαυτός μου, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, παρά αυτό τον πόλεμο
Και σου λέω πως ο πόλεμος στον οποίο αγωνίστηκα
Ήταν λάθος
Και πρέπει να πεθάνουμε
Λοιπόν τώρα τα όστρακα σφυροκοπούν κάτω στην όχθη του ποταμού
Τύμπανα χτυπούν
Και πρέπει να φύγουμε
Πρέπει να φύγουμε, ο εχθρός έρχεται καταπάνω μας
Σήκω απ' τα γόνατά σου
Και τώρα, τράβα κατά τη γέφυρα
Ω, αδερφέ, μη γυρνάς, γιατί είμαι ακριβώς πίσω σου τώρα
Προχώρα, προχώρα, μπροστά, στην όχθη του ποταμού
Γιατί σ'το λέω, ο πόλεμος στον οποίο πολέμησα
Ήταν λάθος
Και πρέπει να πεθάνουμε
Δεν έχει και πολύ σημασία τώρα ούτως ή άλλως, απόψε ενωνόμαστε
Και ενώ πιέζουμε να περάσουμε
Γυρνάω μια τελευταία φορά
Και μέσ' απ' τη φωτιά και τη βροχή
Κοιτάζω τη λευκή σημαία του βασιλιά
Ο βασιλιάς επιζεί
Μα όλοι
Όλοι οι άλλοι πεθαίνουν