Έχω δυο δυνατά χέρια, προίκα απ' τη Βαβυλώνα
Με χρόνο να συνεχίσω και να δοκιμάσω αμαρτίες κι ανησυχίες
Προς τη γενναία Αμερική
Οι σοφοί σώζουν
Κοντά σ' ένα δέντρο, πλάι σ' ένα ποτάμι
Υπάρχει ένας λάκκος στο έδαφος
Όπου ένας γέρος από πλαστικό
Πηγαίνει εδώ κι εκεί
Και το μυαλό του είν' ένας φάρος μέσα στης νύχτας το πέπλο
Για κάποια παράξενη μόδα
Υπάρχει το σωστό και το λάθος
Μα αυτός ποτέ, ποτέ δεν θα παλέψει για σένα
Έχω σχέδια για μας, νύχτες στο πλυσταριό
Και μέρες αντί για μένα
Ξέρω μόνο να συζητώ για ο,τιδήποτε εκτός από φως
Οι σοφοί παλεύουν για σένα
Δεν είμαι εγώ αυτός που βλέπεις, κομμάτια βαλεντίνου (*)
με μόνο ένα τραγούδι μου για να εμποδίσουν την φλεγόμενη ιστορία
Εποχές βενζίνης και χρυσού
Οι σοφοί γονατίζουν
Κοντά σ' ένα δέντρο, πλάι σ' ένα ποτάμι
Υπάρχει ένας λάκκος στο έδαφος
Όπου ένας γέρος από πλαστικό
Πηγαίνει εδώ κι εκεί
Και το μυαλό του είν' ένας φάρος μέσα στης νύχτας το πέπλο
Για κάποια παράξενη μόδα
Υπάρχει το σωστό και το λάθος
Μα αυτός ποτέ, ποτέ δεν θα παλέψει για σένα
Έχω χρόνο να σκοτώσω, πονηρά βλέμματα στους διαδρόμους
Χωρίς ένα δικό σου σχέδιο, ένα κοτσύφι τραγουδά στο λόφο των γαλάζιων πουλιών
Χάρη στο κάλεσμα των αγρίων
Παιδί των σοφών
Κοντά σ' ένα δέντρο, πλάι σ' ένα ποτάμι
Υπάρχει ένας λάκκος στο έδαφος
Όπου ένας γέρος από πλαστικό
Πηγαίνει εδώ κι εκεί
Και το μυαλό του είν' ένας φάρος
Μέσα στης νύχτας το πέπλο
Για κάποια παράξενη μόδα
Υπάρχει το σωστό και το λάθος
Μα αυτός ποτέ, ποτέ δεν θα παλέψει για σένα