Tην αποκαλουν δαιμονα χωρις ενδοιασμους
Χωρις καταστροφες της ελπιδας
Κανει την επιχειρηση της καταθλιψης να φαινεται εκπληκτικα καινοτομα
Και δεν ειναι μονο βασιλικη, ταχα πιστη
Καπως πιστη, αλλα δεν εχει πιστη σε μενα
Εισπνεει την καταστροφη απαλα. Ο παραδεισος δε χαθηκε, απλως κρυβοταν απο την αρχη
Υπαρχουν μερικες που αγαπας
Μερικες που σ’αγαπουν
Μερικες που σε τρελαινουν
Δεν μπορω να σου γυρισω την πλατη οταν φευγεις
Απυθμενη ουλη διασημου, κανει σταδιακα τσιρκα για κοριτσοπουλα
Ολα τα αγορια ειναι ντυμενα σαν μετριοπαθεις με τασεις αυτοκτονιας οιωνοι
Ερχεται παλι ο ταφος του κοκκινου χαλιου παλι και παλι και παλι
Υπαρχουν μερικες που αγαπας
Μερικες που σ’αγαπουν
Μερικες που σε τρελαινουν
Δεν μπορω να σου γυρισω την πλατη οταν φευγεις
Υπαρχουν μερικες που αγαπας
Μερικες που σ’αγαπουν
Μερικες που σε τρελαινουν
Δεν μπορω να σου γυρισω την πλατη οταν φευγεις
Ειναι ευκολο να νικησεις το συστημα
Δυσκολευτηκα να νικησω τα συμπτωματα
Δεν μπορω να σου γυρισω την πλατη οταν φευγεις
Ερχεται παλι ο ταφος του κοκκινου χαλιου παλι και παλι και παλι
Ερχεται παλι ο ταφος του κοκκινου χαλιου παλι και παλι και παλι
ω φιλε