The Raven Child [Greek translation]

[Hansi Kürsch & Tobias Sammet:]

Έρημοι ελαιώνες, ιερά εδάφη ξεθωριάζουν στην απεραντοσύνη

Φεγγαρομάνα, μάγεψε αυτά τα λιβάδια

Άσε τα κλωνάρια να ζωγραφίσουν αιθέριες σκιές στο μονοπάτι

σε έναν άλλο δρόμο

Εκεί όπου το κάστρο κοιτάει προς μια κοιλάδα

Εκεί όπου λαβαίνω την αγάπη που λαχταρώ

Χωρίς να φοβάμαι τον ήλιο που ανατέλλει να ξεγυμνώνει

την εύθραυστη πληγή μου

Κρύος ο άνεμος που φέρνει εμπρός μου την διαύγεια

Ο χρόνος σπεύδει και τίποτα δεν θα παραμείνει

Δεν υπάρχει δόξα στο ύστατο ταξίδι της επιστροφής, στο σπίτι

Σπίτι, σπίτι

Σπίτι, σπίτι

Σπίτι, σπίτι

[Tobias Sammet & Hansi Kürsch:]

Κοιτάζω κάτω μέσα από τον μανδύα του ουρανού

Προς έναν ωκεανό λευκό που πνίγει

κάθε θόρυβο και διάταγμα

και την τρέλα σε κενά βλέμματα

με γουρλωμένα μάτια χάνομαι στην φαντασία μου

Ένα όνειρο αγάπης που πρέπει να καταπνίξω

καθώς προσμένω

τη στιγμή που θα κλειθώ να συνειδητοποιήσω

και να τα δω όλα μπροστά στα μάτια μου

Ο ουρανός σέρνεται στο ύψωμα

στα ξερόκλαδα του εδάφους

έτσι λένε

Τα φαντάσματα λάμπουν και φτύνουν και υψώνονται

για να ανακατευθούν με τον ουρανό

και να πάρουν όλα όσα δεν είναι γραφτό

Μια φωτιά στο σκοτάδι για τον ανόητο ώστε να βρει τον δρόμο του

Να τρέξει και να μην γυρίσει πίσω

Αγάπη είναι αυτό που λάμπει στις φλόγες;

Ονειροπόλος, ίσως να ζει σε ένα ψέμα;

Μια μοναχική καρδιά και μια ατελείωτη ευθεία

Ο παιδί σαν κοράκι

Παιδί σαν κοράκι

[Jorn Lande & Tobias Sammet:]

Ακατανόητο και ξένο

το άρωμα της άνοιξης και των κερασί ανθέων

Το γλυκό άρωμα της βροχής

σε καλούν

Εκπληκτικό όπως είναι

όχι όπως ήταν παλιά

όταν εξαναγκάζεσαι πίσω

από την πολεμίστρα μόνος σου

Το χτύπημα της καμπάνας

Δεν υπάρχει κάποιος να μου πει

τι θέλουν να πουν

Οι φωνές συνεχίζουν μέσα μου

Αλλά οι γλώσσες τους δεν θα διεισδύσουν

μέσα στην ψυχή μου

Στην αλλαγμένη κατάσταση του μυαλού σου

Στο μάταιο κυνήγι του φωτός

Ο κύριός σου στο κατσούφιασμά του

Η άρνηση του στέμματος της δημιουργίας

έτσι δημιουργήθηκες να πιστεύεις πως είσαι

[Tobias Sammet:]

Μια φωτιά στο σκοτάδι για τον ανόητο ώστε να βρει τον δρόμο του

Να τρέξει και να μην γυρίσει πίσω

Αγάπη είναι αυτό που λάμπει στις φλόγες;

Μια φωτιά στο σκοτάδι για τον ανόητο ώστε να βρει τον δρόμο του

Να τρέξει και να μην γυρίσει πίσω

Αγάπη είναι αυτό που λάμπει στις φλόγες;

Ονειροπόλος, ίσως να ζει σε ένα ψέμα;

Μια μοναχική καρδιά και μια ατελείωτη ευθεία

[Jorn Lande, Tobias Sammet, Hansi Kürsch & Choir:]

Η αύρα του φωτός στα στέμματα των ιτέων

Πράσινα λιβάδια καθώς μικραίνει η μέρα

μεγαλώνει αχνά και αγγίζει την τελειότητα

τι υπόβαθρο για ένα διαμάντι

Και ταλαντευόμαστε στον άνεμο σαν την ιτιά

Με σκοπό να δώσουμε τη θέση μας στην τάξη της καταιγίδας

Χωρίς να αφήσει μούχλα στα έλη των αιώνων

Ένας κουρασμένος καβαλάρης της μοίρας

Κάποτε ένας γαλάζιος και γαλήνιος ουρανός γεμάτος μαγεία

Το αγέννητο μέσα στον χείμαρρο του πεπρωμένου

Ο χρόνος κυλά για να γίνει μια στοίβα από το τίποτα

για έναν απένταρο τυχοδιώκτη

Ω θεέ μου...

Κατεβαίνω

Έρχομαι με τα χίλια

Δεν θα ξεφύγεις

ξέρεις

Επιτέλους ακολουθείς τη διαδρομή

που σου έχουν υποδείξει

[Jorn Lande & Tobias Sammet:]

Μέσα στο φως

Στο φως υπάρχει μια ανοιχτή ρωγμή

κάτω από τη μέρα

Μέσα στο φως

αλλά μια ρωγμή

μεγαλώνει;

Νιώθεις το σκοτάδι να έρχεται, προς εσένα

Νιώθεις το φως να στρέφει το βλέμμα του αλλού

θα σε τυφλώσει

Θα σε αναφλέξει

πνεύματα πετούν

Κοίτα σε ένα φως για να ξεσκεπάσεις τους άρχοντές τους

Να διεγείρεις το εξαντλημένο τους μυαλό

Μέσα στο φως υπάρχει μια ανοιχτή ρωγμή

Κάτω από τη μέρα

Ονειρεύεσαι και πετάς

Μέσα στο φως

αλλά μια ρωγμή

μεγαλώνει;

Νιώθεις το σκοτάδι να έρχεται, προς εσένα

Έλα παιδί σαν κοράκι

Νιώθεις το φως να στρέφει το βλέμμα του αλλού

θα σε τυφλώσει

Θα σε αναφλέξει

πνεύματα πετούν

Κοίτα σε ένα φως για να ξεσκεπάσεις τους κόρακες άρχοντές τους

Να διεγείρεις το εξαντλημένο τους μυαλό

Κρύβεις τον εαυτό σου μέσα

Καλπάζεις προς το ενδότερο φως

Η ψυχή σου λάμπει σε οπάλ και μπλε

Ένα εκατομμύριο φωνές ξεθωριάζουν

Ποτέ δεν κατάλαβα τι ακριβώς προσπαθούν να πουν

Οι λέξεις μου ποτέ δεν τα καταφέρνουν

Ο, αρμενίζεις στη νυχτερινή Πλουτώνια ακτή

Σε παρασύρει ο ύπνος

Δεν μπορείς άλλο

και σαν παιδί σαν κοράκι

ανοίγεις τα πενιχρά φτερά σου και ρίχνεσαι

στον άνεμο για να ξεφύγεις από όλα όσα βρίσκονται κάτω

που ένιωθαν απέχθεια για το παιδί σαν κοράκι

Είμαι ξύπνιος ή είναι ένα κακό όνειρο

ή μήπως η ασχήμια ανάμεσα

σαν εμένα

έναν αδύναμο

ερμαφρόδιτο

Μια λυπημένη ψυχή με αλώβητα μέλη

Σε αναζήτηση για το φως αλλά ήταν το σκοτάδι

που αγκάλιασε το παιδί σαν κοράκι

Ένας αόρατος μανδύας

Για να κρύψει το παραμορφωμένο πρόσωπο

Όχι

σκοτάδι άσε με να μπω

Φύγαμε για τη νυχτερινή Πλουτώνια ακτή

Ονειρεύεσαι και ελπίζεις

δεν θα ξαναξυπνήσεις σε κάτι τέτοιο!

Πέτα παιδί σαν κοράκι

Ο φλογερά μάτια

Πέτα παιδί σαν κοράκι

Ο φλογερά μάτια

Ο για να ξεφύγεις από όλα όσα βρίσκονται κάτω

άνοιξε τα φτερά σου... και φύγε

σαν ένα παιδί σαν κοράκι