The Opposite Bank [Greek translation]

Ένα τραγούδι ζοφερό έρχεται

Να συναντήσει των κυμάτων τη βοή

Ο τυφλός μάγος

Στέκεται στον υψηλότερο βράχο

Θυμάται όλα όσα έχει αντικρύσει

Και κάνει προφητίες κακές

Αυτές είναι οι ύστατές του ώρες

Στον μάταιο κόσμο

Ο Αχέρων1, του Χάροντα2 το αγαπημένο παιδί

Έρχεται το εμβατήριο τραγουδώντας

Ο ήλιος, το νερό, η στεριά

Ο γέροντας χάνει κάθε επαφή

Μετά το εκτυφλωτικό φως

Μια νεανική ψυχή απελευθερώθηκε

Ο Αχέρων, του Χάροντα το αγαπημένο παιδί

Έρχεται το εμβατήριο τραγουδώντας

Ένα κορμί έγινε φυλακή για

Μια αιώνια ψυχή

Έλα σε εμένα

Στην αντίπερα όχθη

Πας παντού

Βλέπεις τα πάντα

Στην αντίπερα όχθη

Ένα τραγούδι ζοφερό έρχεται

Να συναντήσει των κυμάτων τη βοή

Ο τυφλός μάγος

Στέκεται στον υψηλότερο βράχο

Ο Αχέρων, του Χάροντα το αγαπημένο παιδί

Έρχεται το εμβατήριο τραγουδώντας

1. Ποταμός της Ηπείρου. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι ο Αχέρων αποτελεί τον ποταμό εκείνο, τον διάπλου του οποίου έκανε, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο «ψυχοπομπός» Ερμής παραδίδοντας τις ψυχές των νεκρών στον Χάροντα για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη. Στο δρόμο του ο ποταμός Αχέρων διασταυρωνόταν με τους Πυριφλεγέθοντα και Κωκυτό (ποταμοί του Κάτω Κόσμου, σύμφωνα με την αρχαιοελληνική μυθολογία). Στο σημείο αυτό βρίσκεται το αρχαίο Νεκρομαντείο του Αχέροντα.Η αρμοδιότητα του Νεκρομαντείου του Αχέροντα ήταν διαφορετική από αυτή των Δελφών και της Δωδώνης. Ο σκοπός του δεν ήταν η παροχή χρησμού αλλά η διευκόλυνση της επικοινωνίας των επισκεπτών με τις ψυχές των νεκρών συγγενών τους.2. Γιος του Ερέβους και της Νύκτας και πορθμέας του Άδη. Παριστανόταν σαν ένας ιδιότροπος, σκελετωμένος γέροντας ή ως φτερωτός δαίμονας με ένα διπλό σφυρί και θεωρείται αντίστοιχος του Charun στην Ετρουσκική μυθολογία. Μετέφερε με τη βάρκα του τους πρόσφατα αποθανόντες από τη μια όχθη του ποταμού Αχέροντα στην άλλη, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία βρισκόταν η είσοδος του Άδη. Οι νεκροί έπρεπε οπωσδήποτε να πληρώσουν στον Χάροντα έναν οβολό για τα ναύλα. Γι' αυτό στην αρχαία Ελλάδα τοποθετούσαν πάντα έναν οβολό κάτω από τη γλώσσα των νεκρών σωμάτων πριν τα ενταφιάσουν. Όσοι δεν είχαν να πληρώσουν ήταν καταδικασμένοι να περιπλανιούνται στις όχθες του Αχέροντα για εκατό χρόνια.