Μια οργισμένη σιωπή βρίσκεται εκεί που κάποτε υπήρχε αγάπη...
Και στα μάτια σου ένα βλέμμα που δεν είχα ξαναδεί...
Αν είχα βρει τα λόγια, ίσως είχες μείνει...
Αλλά καθώς έκανα να μιλήσω, η μουσική έπαιζε...
Καθώς οι ερωτευμένοι χόρευαν ολόγυρα στη σκηνή,
κάθισα και σε έβλεπα να φεύγεις προς την πόρτα...
Άκουσα έναν φίλο σου να προτείνει να μείνεις...
Και καθώς τον έπιασες από το χέρι, η μουσική έπαιζε...
Κατά μήκος του σκοτεινού δωματίου, τα μοιραία σημάδια είδα...
Ήσασταν κάτι περισσότερο από φίλοι παλιότερα...
Καθώς σε πλήγωνα προσκολλημένος στην περηφάνια μου,
καρτερούσε και τον οδήγησα σε σένα...
Δε μπορούσα να πω αυτά που έπρεπε,
αρνούμενος να επιτρέψω στην καρδιά μου να ελέγξει το μυαλό μου...
Αλλά αναγκάστηκα να δω το τίμημα που πλήρωσα
και καθώς σε κρατούσε κοντά του, η μουσική έπαιζε...
Και καθώς έχανα την αγάπη σου, η μουσική έπαιζε...