The Morning [Thai translation]

[Intro]

ผมเมาไปกับความสุขมากเลยตอนนี้

ผมมีความสุขมากจริง ๆ ตอนนี้

“ฟังสิ ตั้งใจฟัง”

[Verse 1]

ตั้งแต่เช้าจรดเย็น

เสียงคำบ่นจากเพื่อนบ้านดังไปทั่ว

เสียงเตียงชนกับข้างฝา ราวกับว่าเด็กหกเดือนเตะอยู่ในท้องคนตั้งครรภ์

เราดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ Alizé พร้อมกับซีเรียลในมื้อเช้า

สาว ๆ เรียกแท็กซี่ตอนเช้าตรู่เวลาหกโมงสี่สิบห้านาที

ดูท้องฟ้าเหมือนจะเริ่มเข้าฤดูหนาว จึงบินหนีหนาวจากฝั่งเหนือ

เราไปเดินตระเวนทั่วเมืองเหมือนกับว่าตั๋วดูโชว์ขายหมดเกลี้ยง

บ้านหลังนี้มีแต่โสเภณีที่มีความช่ำชองและหลายคู่นอน

หาเงินได้มากมายเพราะพวกเธอเปลื้องเสื้อผ้าพลีร่างกาย

จองตั๋วเครื่องบินไว้เรียบร้อย

แคลิฟอร์เนียคือเป้าหมายที่จะไป

ผมไปทุกเดือนเหมือนกับว่าผมแยกร่างได้

ให้ผู้คนบนโลกได้ฟังเสียงเพลงของผม

ถ้ามีคนเกลียดแล้วจะจ้องทำร้ายผมละก็

เพื่อนพ้องของผมจะจัดการให้เอง

พวกเขาคอยระวังด้านหลังผมเหมือนกับพิปเพนที่คอยดูแลไมเคิล จอร์แดน

ชีวิตห่าม ๆ ที่มันสุดขั้วของผมก็น่าตื่นเต้นดี

ใช่ แต่เราก็ไม่เคยจะลืมให้ทิปพวกเธอหรอกนะ

พอดื่มโคเดอีนยาระงับปวดพร้อมโซดาเข้าไปทำให้ช่างมีความสุขเหลือเกิน

สาวพวกนี้พยายามเสแสร้ง

แต่ผมก็ได้สอยสาวที่ขี้อายมา

แต่พอเบื้องหลังนั้นพวกเธอเต้นรูดเสาได้อย่างแข็งขัน

[Hook]

เงินและเงินเท่านั้น เงินคือแรงผลักดัน

เงินคือแรงผลักดัน ทำได้ทุกอย่างเพื่อเงิน

เงินพวกนั้นแหละที่เธอจะเอามาม้วนเพื่อสูดดมโคเคน

เร็วเข้าที่รัก ตั้งใจทำงานกันหน่อย

สาวน้อย ตั้งใจหน่อย ตั้งใจทำงานให้เต็มที่  

แม่สาวน้อย ตั้งใจทำงานหน่อย

[Verse 2]

ไปจนให้ถึงที่สุด

ไปให้สุดผ่านความเจ็บปวดไปเลย

ผมก็มีความสุขอย่างเต็มขั้น เหมือนกับพวกบริสุทธิ์ในเกมนี้

พวกที่ยังใหม่กับเงินทอง

พวกที่ยังใหม่กับชื่อเสียง

ดังนั้นตอนนี้แหละจึงเป็นโอกาสของผม

และเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ ผมได้แค่ภาวนาว่าจะไต่ไปจากจุดต่ำสุด

เข้าไปใกล้จุดสูงสุด

แต่ก็รู้ว่ายิ่งปีนป่ายสูงเท่าไหร่

ยิ่งเจ็บหนักเหมือนตอนตกลงมา

ไอ้พวกขี้แพ้นี่พยายามจะยึดติดกับเครดิตตัวเอง

ผมเลยบอกพวกมันว่าให้ใช้เดบิตซะ

มองดูภาพพจน์ของพวกเขาลดลง

ผมเตือนพวกเขาอย่างใจเย็นมาตลอด

ทำไมพวกเขาถึงชอบลองของนะ

ขอบลองของตลอด

ทำไมพวกเขาถึงชอบลองของนะ

เพลงของผมทำให้พวกเขาเต้นจนตัวโยกที่บาร์

ไปตามบรรยากาศของเพลง

ทุกอย่างมันส์ไปกว่าเดิม

พวกขี้ยาแห่งยามราตรี (พวกขี้ยาแห่งยามราตรี)

พวกเขาไม่พูดไม่จาอะไรเลยว่าฟี้ยากันไปเท่าไหร่ พี้ยากันมากมายเป็นล่ำเป็นสัน

ผมรักเมืองนี้จริง ๆ

ยิ่งเมื่อตอนพระจันทร์เฉิดฉาย

เป็นสถานที่เดียวที่จะเจอพวกขี้ยากับสาวไฟแรง

[Hook]

[Verse 3]

ช้าลงหน่อยดีกว่า

ไม่อย่างนั้นเธอจะรู้สึกไม่สบายตัวในตอนเช้า

พวกเธอไม่ใช่ประเภทที่จะเจอกันอีกรอบในตอนเช้า

เธอมันเถื่อนเกินไป ไม่มีชายใดที่เธอจะคบหาอย่างจริงจัง

ไม่มีชายใดที่เธอจะมีความสัมพันธ์แบบยั่งยืน

นี่เพื่อน ผมว่าความรักของเธอมันช่างประหลาด

[Hook x2]