Έπρεπε να ήσουν εκεί,
Έπρεπε να είχες πεταχτεί από την πόρτα,
Με αυτό το ''μωρό μου, είμαι εδώ'' χαμόγελο,
Και θα αισθανόμουν σαν,
Ένα εκατομμύριο μικρά λαμπερά αστέρια είχαν μόλις ευθυγραμμιστεί,
Και θα ήμουν τόσο χαρούμε.
Χριστουγεννιάτικα φώτα λάμπουν,
Έχω το βλέμμα μου καρφωμένο στην πόρτα,
Απλά περιμένοντας εσένα να μπεις μέσα,
Αλλά ο χρόνος περνά,
Κάποιοι με ρωτούν πως είμαι
Καθώς επανέρχομαι από την ανάμνησή μου,
Πως είπες πως θα ήσουν εδώ,
Είπες πως θα ήσουν εδώ.
Και ήταν σαν σε αργή κίνηση,
Στεκόμουν εκεί με το γιορτινό μου φόρεμα,
Φορώντας κόκκινο κραγιόν,
Με κανέναν για να εντυπωσιάσω,
Και με όλους τους άλλους να γελούν,
Καθώς κοιτάζω γύρω στο δωμάτιο,
Αλλά υπάρχει κάτι που λείπει,
Και αυτή ήταν η στιγμή που ήξερα.
Και οι ώρες περνούν,
Τώρα θέλω απλά να μείνω μόνη μου,
Αλλά οι κολλητοί σου φαίνεται πως πάντα ξέρουν
Όταν κάτι πάει πραγματικά στραβά,
Οπότε με ακολουθούν προς το διάδρομο,
Και εκεί στο μπάνιο,
Προσπαθώ να μην καταρρεύσω,
Και η αίσθηση πως βυθίζομαι ξεκινά,
Και λέω χωρίς ελπίδα,
''Είπε πως θα είναι εδώ.''
Και ήταν σαν σε αργή κίνηση,
Στεκόμουν εκεί με το γιορτινό μου φόρεμα,
Φορώντας κόκκινο κραγιόν,
Με κανέναν για να εντυπωσιάσω,
Και με όλους τους άλλους να γελούν,
Καθώς κοιτάζω γύρω στο δωμάτιο,
Αλλά υπάρχει κάτι που λείπει,
Και αυτή ήταν η στιγμή που ήξερα.
Τι λες
Όταν δάκρυα κυλούν στο πρόσωπό σου,
Μπροστά σε όλους τους γνωστούς σου;
Και τι κάνεις όταν εκείνος
Που σημαίνει τα περισσότερα σε σένα,
Είναι αυτός που δεν εμφανίστηκε;
Έπρεπε να ήσουν εδώ.
Και θα ήμουν τόσο ευτυχισμένη.
Και ήταν σαν σε αργή κίνηση,
Στεκόμουν εκεί με το γιορτινό μου φόρεμα,
Φορώντας κόκκινο κραγιόν,
Με κανέναν για να εντυπωσιάσω,
Και όλοι στεκόντουσαν γύρω μου τραγουδώντας,
''Χαρούμενα γενέθλια σε σένα'',
Αλλά υπάρχει κάτι που λείπει,
Και αυτή ήταν η στιγμή που ήξερα.
Οοοο, ήξερα.
Μου τηλεφωνείς αργότερα,
Και λες πως λυπάσαι που δεν ήρθες.
Και λέω πως λυπάμαι και εγώ,
Και αυτή ήταν η στιγμή που ήξερα.