The Mercy Seat [Turkish translation]

O vakitti tüm bunların başlangıcı, beni alıp da evimden

koyduklarında ölüm hücresine.

Bilirsin nasıldır; tamamıyla masum olduğum bir suçtan dolayı bunların hepsi.

Etrafımdaki eşyalara ve mekanlara

bir ısınıp bir ürpermeye başladım.

Eski püskü bir bardak, bir paspas beli bükük,

İsa'nın sureti çorbamda beliren,

O uğursuz akşam yemeği pazarlıkları,

Yemek arabasının habis tekerlekleri,

Yükselen bir kemiktir yemeğimden,

Her şey bir iyi bir iyi değil(2)

Ve rahmet koltuğu bekleyişte(3)

Ve sanıyorum kafamdır yanan.

Ve bir anlamda hasretim;

Tamama ermesine, gerçeğin tüm bu ağırlığıyla aramdaki meselenin.(4)

Ve göze göz

Ve dişe diş(5)

Ve neyse ne, ben gerçeği söyledim!

Ve korkum yok ölümden.

Hikayeler geliyor kulağıma ölüm çemberinden(6)

Bir yemliğe doğduydu Mesih

Ve öylesine dermansız yabancının biri gibi

Öldü çarmıha gerilip.

Ben söylesem olur mu, -O'nun- tüccarlıkta marangoz oluşu

ne büyük uyumdur. (7)

Ya da en azından buydu bana söylenen.

Ölümcül-elimdir

İ.B.L.İ.S diye dövmeli(8), tam karşısında kardeşinin sıkılı yumruğunun.

O iğrenç beşli! Hiç bir şey yapmadı ne karşı koymak ne de direnmek için. (9)

Cennet katında, O'nun tahtı altındadır

Bekler istiflenmiş halde Ahdinin sandukası

Oradandır açılıp serpilişi, böyle söylediler bana,

tarihin tümünün.

Tahtadan ve telden yapılıdır o.

Ve alev içinde bedenim.

Ve Allah hiç bir zaman uzakta değil.

Rahmet koltuğudur şimdi tırmandığım,

Kafam tıraşlanmış, kafam bağlanmış tellere.

Ve nasıl bir güve denerse

O Parlayan Göz'ün içine doğru girmeyi(10);

Ben de dolambaçlı yollardan giderim yaşamın dışına,

Yalnızca ölümden saklanmaya, bir süreliğine.

Ve neyse ne ben hiç yalan söylemedim!

Ve rahmet koltuğu bekleyişte

Ve sanıyorum kafamdır yanan

Ve bir anlamda hasretim

Tamama ermesine, gerçeğin tüm bu ağırlığıyla aramdaki meselenin.

Ve göze göz

Ve dişe diş

Ve neyse ne gerçeği söyledim!

Ve korkum yoktur ölümden.

Ve rahmet koltuğu yanıyor

Ve sanıyorum kafam korlaşıyor

Ve bir anlamda ümitliyim

İşim biter diye, gerçeğin tüm bu çarpıtılmasıyla.

Ve göze göz

Ve dişe diş

Ve neyse ne yoktu ki hiç bir kanıt

Ve korkum yoktur ölümden.

Ve rahmet koltuğu korlaşıyor

Ve sanıyorum kafam, bu tüten

Ve bir anlamda ümit ediyorum

İşim biter diye, tüm bu inançsız bakışlarla.

Ve bir hayata karşı bir hayat

Ve bir gerçeğe karşı bir gerçek

Ve kalmadı, kaybedecek bir şeyim.

Ve korkum yoktur ölümden.

Ve rahmet koltuğu tütüyor

Ve sanıyorum kafam eriyor

Ve bir anlamda yardımcı oluyor bana

bitsin diye gerçeğin tüm bu çarpıtılmasıyla olan işim.

Ve göze göz

Ve dişe diş

Ve neyse ne, ben gerçeği söyledim!

Ama korkarım tek bir yalan söylemişim -bunca zaman-.