Ο χρόνος περνάει
Και κάθε δάκρυ
Πρέπει να έχει στεγνώσει πια καλά
Και οι μοναχικές νύχτες
Έγιναν παράξενα αποδεκτές
Και τα χρόνια περνάνε
Όπως λέει εκείνο το παλιό τραγούδι
Ο πόνος έχει θεραπευτεί με τον καιρό
Δε θα μπορούσε να κρατήσει
Αλλά ω ένας φίλος
Σαν χαζός αναφέρει το όνομα σου
Ηλιόλουστες μέρες, μεθυσμένες νύχτες
Χαμογελάς και λες πως όλα είναι εντάξει
Αλλά ω η κρύα, κρύα βροχή
Στο άκουσμα του ονόματος σου
Συγχώρεσε με σε παρακαλώ
Αν μαζεύω τους ώμους
Όταν καθησυχάζω τους φίλους μου
Καθώς μεγαλώνω
Δεν είναι ότι δεν νιώθω ψυχρότερος από ότι πριν
Ω έχω γίνει τόσο καλός στο να κρύβω
Αυτό που νιώθω χωρίς να το εκμυστηρεύομαι
Είναι ακόμα το ίδιο
Στο άκουσμα του ονόματος σου