Βρίσκεται όπου πάω
Όποιον κι αν κοιτάξω
Ο χειμώνας τελείωσε κι ακόμα δε μπορώ να κοιμηθώ
Το καλοκαίρι έρχεται
Ή τουλάχιστον έτσι λένε
Αλλά αυτά τα σύννεφα δε φεύγουν
Φύγε
Μετα βίας αναπνέω
Καθώς κείτομαι στο πάτωμα
Πάρε τη καρδιά μου
Καθώς φεύγεις
Δε τη χρειάζομαι πια
Αυτή είναι η ανάμνηση
Αυτή είναι η κατάρα του να έχεις
Πολύ χρόνο για να το σκεφτείς
Με σκοτώνει
Είναι η τελευταία φορά
Αυτή είναι η συγχώρεση μου
Είναι ατέλειωτο
Τώρα η άνοιξη έφερε τη βροχή
Αλλά ακόμα βλέπω το πρόσωπο σου
Και δε μπορώ να ξεφύγω απ' το παρελθόν
Μαζεύεται μέσα μου
Υπενθυμίζοντας μου ότι
Δε μπορώ να σε φέρω πίσω
Αυτή είναι η ανάμνηση
Αυτή είναι η κατάρα του να έχεις
Πολύ χρόνο για να το σκεφτείς
Με σκοτώνει
Είναι η τελευταία φορά
Αυτή είναι η συγχώρεση μου
Είναι ατέλειωτο
Είναι ατέλειωτο
Ας με βοηθήσει κάποιος
Γιατί η ανάμνηση
Έπεισε τον εαυτό της να με διαλύσει
Και θα το πετύχει σύντομα
Αυτή είναι η ανάμνηση
Αυτή είναι η κατάρα του να έχεις
Πολύ χρόνο για να το σκεφτείς
Με σκοτώνει
Είναι η τελευταία φορά
Αυτή είναι η συγχώρεση μου
Είναι ατέλειωτο
Είναι ατέλειωτο
Είναι ατέλειωτο
Ας με βοηθήσει κάποιος
Γιατί η ανάμνηση
Έπεισε τον εαυτό της να με διαλύσει
Και θα το πετύχει σύντομα
Βρίσκεται όπου πάω
Όποιον κι αν κοιτάξω
Αλλά τα σύννεφα δε φεύγουν