"Ο άνθρωπος της λύπης"
Σαν ένα άνθρωπο χωρίς σπίτι
βλέποντας ανθρώπους να έρχονται και να φεύγουν
κουβαλώντας την καθημερινότητά τους
χωρίς να σκέφτονται αυτούς που είναι μόνοι
διώχνουν το όνειρο όπως πετούν
ένα πετραδάκι στην παλίρροια του ωκεανού
και νιώθω τόσο μόνος ξανά
ελευθερώνω τον νευριασμένο από τον πόνο του
ελευθερώνω τους αιχμαλώτους από τις αλυσίδες
διώχνω την αμμιβολία
ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να έρθει στον δρόμο τους ξανά
ζώντας σε ένα κόσμο με ψέματα
άσχετα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε
Ζώντα μια ζωή χωρίς όνειρα σήμερα
Βλέποντας μέσα από την ομίχλη της αλήθειας
που πιστεύουμε σε ένα άπιαστο όνειρο
Αυτά που βρίσκουμε είναι δύσκολο να τα πούμε τώρα
ότι επιβιώνουμε μέρα με τη μέρα
είναι δύσκολο να βρούμε τους λόγους
γιατί βρίσκουμε δύσκολο το να πεθάνουμε
Τώρα χρειαζόμαστε την αλήθεια
Άνοιξε τα μάτια μας για να δούμε
για να ζήσουμε και να αναπνεύσουμε και πάλι
καλύτερες μέρες για σένα και μένα
μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι θα το εκφωνήσεις
είμαστε τόσο μακριά
όσο ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου
αδερφός έναντι αδερφού
κατάσταση όπως καμία άλλη, είναι μια εικόνα απελπισίας
Καθώς βλέπουμε για να κοιτάξουμε τον άνθρωπο της λύπης
περνώντας την γνώση σε αυτούς που δεν γνωρίζουν
καθώς παρακολουθούμε όλους τους φίλους μας να περνούν
καθώς περνούν από τις γραμμές του χρόνου
και βλέπουμε τι είναι αυτό που μας περιμένει παρακάτω
ότι πλέον δεν φοβόμαστε
και κοιτάμε λοιπόν να δούμε τον άνθρωπο της λύπης
και το φως δεν είναι πλέον το σκοτάδι
Καθώς βλέπουμε για να κοιτάξουμε τον άνθρωπο της λύπης
περνώντας την γνώση σε αυτούς που δεν γνωρίζουν
καθώς παρακολουθούμε όλους τους φίλους μας να περνούν
καθώς περνούν από τις γραμμές του χρόνου
και βλέπουμε τι είναι αυτό που μας περιμένει παρακάτω
ότι πλέον δεν φοβόμαστε
και κοιτάμε λοιπόν να δούμε τον άνθρωπο της λύπης
και το φως δεν είναι πλέον το σκοτάδι