Το υγρό βρίσκεται στον λαιμό σου
Για μάταιη απόλαυση
Τελικά ερωτεύτηκες τον θάνατο,
Η ζωή τελείωσε.
Ό,τι είχες και ό,τι έγινες,
Η νύχτα τα διεκδικεί, εσύ προσευχήσου.
Τα άγονα λύματα είναι η γη σου
Οι σοδιές σου, της έσπειρες για να πεθάνουν
Το δέρμα είναι ένας καθρέφτης
Τα μάτια κενά με άγνοια
Η υγεία τρέχει από τα χείλη σου
Τη ρούφηξες μέσα και τη φυλάς στο κόσμο του ύπνου
Όλα αυτά τα χρόνια νοιαζόμουν για έναν ψεύτη
Ο δρόμος της ευεργεσίας που περιπλέκεται όλο και ψηλότερα
Είσαι μια πεταλούδα πολύ κοντά στη φωτιά
Είσαι κολλημένος σε
έναν δρόμο σύγχησης
Αλλάζοντας και περιμένοντας
και ψάχνοντας την αλήθεια των πάντων
Δραπετεύοντας από τiς στενοχώριες σου
Σπρώχνοντας το πνεύμα σου μακριά
Αγανακτησμένος από την ψυχή
Ένας ψίθυρος από την καρδιά
του κακού τους δελεάζει προς την απόγνωση
Φθονώντας τις ευεργεσίες ενός σωτήρα
Και κλαίει με όλη τη ψυχή
Γιατί και οι ανελέητοι θα πεθάνουν
Κάποιοι αποδεκατίστηκαν από τους καταραμένους,
παίρνοντας τη ζωή κάποιου
Ένας φίλος σου πέθανε στο δωμάτιο σου
και αναζήτησε την δημιουργία ενός ακόλουθου
Ω, αδελφέ, είσαι ένας δολοφόνος
και βάζεις στόχο τον εαυτό σου
Εύχομαι να μην είχες έρθει ποτέ
για να μην αντικρύσουμε το επικείμενο τέλος
Και η περιφάνεια μιας μητέρας
έφερε ελατώματα στον γιο μιας μητέρας
Και η αγάπη ενός πατέρα
χρησιμοποιήθηκε από τον γιο ενός πατέρα
Μας κρυφάκουγε όταν μιλούσαμε
στο καπνό μιας χαμένης ελπίδας
Η ομιλία του αποχωρισμού
τόσο αγαπητή και τόσο ειλικρινής
Μας κρυφάκουγε όταν μιλούσαμε