Yπάρχει ένα σπίτι στη Νέα Ορλεάνη
Το λένε 'ο Ήλιος που Ανατέλλει'
Κι υπήρξε η καταστροφή πολλών φτωχών αγοριών
Και Θεέ μου, ξέρω ότι είμαι ένα απ'αυτά
Η μητέρα μου ήταν μοδίστρα
Έραψε το καινούργια μου μπλε τζιν
Ο πατέρας μου ήταν τζογαδόρος
Εκεί στη Νέα Ορλεάνη
Τώρα το μόνο πράγμα που χρειάζεται ένας τζογαδόρος
Είναι μια βαλίτσα και ένα μπαούλο
Και η μόνη στιγμή που ικανοποιείται
Είναι πάνω στο μεθύσι
Ω, μητέρα, πες στα παιδιά σου
Να μην κάνουν ό,τι έχω κάνει εγώ
Να περάσουν μια ζωή στην αμαρτία και στη μιζέρια
Στο Σπίτι του Ηλίου που Ανατέλλει
Έτσι, έχω το ένα πόδι μουστην πλατφόρμα
Το άλλο πόδι στο τρένο
Γυρνάω πίσω στη Νέα Ορλεάνη
Να βάλω αυτή την μπάλα και την αλυσίδα*
Λοιπόν, υπάρχει ένα σπίτι στη Νέα Ορλεάνη
Το λένε ο 'ο Ήλιος που Ανατέλλει'
Κι υπήρξε η καταστροφή πολλών φτωχών αγοριών
Και Θεέ μου, ξέρω είμαι ένα απ'αυτά