Tago post tago
Sola en monteto,
La viro kun la malsaĝa rideto konserviĝas perfekte trankvila
Sed neniu volas kuni lin,
Ili povas vide ke li nur estas malsaĝulo,
Kaj li neniam respondas,
Sed la malsaĝulo en la monteto,
Vidas la sunon descendanta,
Kaj la okuloj en lia kapo,
Vidas la mondo ŝpinanta ĉirkaue.
Nonfartanta en la vojo,
Kapo en nubo,
La viro de mil voĉoj parolanta perfekte laŭta
Sed neniu neniam aŭdas lin,
aŭ la sono li ŝajnas fari,
kaj li neniam ŝajnas percepti,
Sed la malsaĝulo en la monteto,
Vidas la sunon descendanta,
Kaj la okuloj en lia kapo,
Vidas la mondo ŝpinanta ĉirkaue.
Kaj neniu ŝajnas ŝati lin,
ili povas diri kion li volas fari,
kaj li neniam montras liajn emociojn,
Sed la malsaĝulo en la monteto,
Vidas la sunon descendanta,
Kaj la okuloj en lia kapo,
Vidas la mondo ŝpinanta ĉirkaue.
Ooh, ooh,
Ĉirkaue kaj ĉirkaue kaj ĉirkaue.
Kaj li neniam aŭskultas ilin,
Li scias ke ili estas la malsaĝuloj
Ili ne ŝatas lin,
La malsaĝulo en la monteto,
Vidas la sunon descendanta,
Kaj la okuloj en lia kapo,
Vidas la mondo ŝpinanta ĉirkaue.
Ooh, ooh,
Ĉirkaue kaj ĉirkaue kaj ĉirkaue.