Dag in dag uit, alleen op de heuvel
Houdt de man met de dwaze glimlach
Zich volkomen stil
Maar niemand wil hem kennen
Men ziet dat hij gewoon een dwaas is
En hij geeft nooit antwoord
Maar de dwaas op de heuvel
Ziet de zon ondergaan
En de ogen in z'n hoofd
Zien de wereld rondtollen
Goed onderlegd, het hoofd in de wolken
Spreekt de man met de duizend stemmen
Heel hardop
Maar niemand hoort hem ooit
Of het geluid dat hij schijnt voort te brengen
En hij schijnt nooit acht te slaan
Maar de dwaas op de heuvel
Ziet de zon ondergaan
En de ogen in z'n hoofd
Zien de wereld rondtollen
En niemand schijnt hem te mogen
Men weet te vertellen wat hij wil doen
En nooit toont hij zijn gevoelens
Maar de dwaas op de heuvel
Ziet de zon ondergaan
En de ogen in z'n hoofd
Zien de wereld rondtollen
Oooh . . . . .
En rond en rond . . . . .
Hij luistert nooit naar ze
Hij weet dat zij de dwazen zijn
Zij mogen hem niet
De dwaas op de heuvel
Ziet de zon ondergaan
En de ogen in z'n hoofd
Zien de wereld rondtollen
Oh . . . . .
En rond en rond . . . . .
Oh . . . . .