Ҳозир биё як зиёда биё
Ба ин кори фоҷиави
Ин ороишро тоза кунед
Ба ин ноумеди чи шуд
Хуб ба либоси сиёҳ партоенаш
Бо чизҳои зиёд ардалаш кунедаш
Шумо ҳатман ороиш диҳед ва огоҳи кунед, шумо касе ҳастед, ки нестед
Агар шумо ба оина назар кунед ба чизи дидаатонро нағз набинед
Шумо метавонед аз дасти якум ёфта донед, ки чи хел аст мисли ман будан
Хуб хугҳоро ҷамъ кун ва алвидоъро буса бикун
Ман мехоҳам хандаатонро ташвиқ кунам
Ман ҳатман интизори гиряҳои ту нахоҳам буд
Контузияи дигар, ҷанги маросими дафни ман
Ин истеъфои ман аст, ман ба кашмакаш хизмат мекунам
Шумо дар болои тӯби пенитентӣ ҷойҳои пешро гирифтаед
Вақте ки ман ба воя мерасам, ман ҳеҷ чиз шудан намехоҳам!
Ман гуфтам - Орее! Орее!
Ман гуфтам - Орее! Орее!
Биё, Биё, Биё Ман гуфтам ёриам расон!
Маро аз ҷаҳаннам гир, ёриам расон!
Хело ҷавон барои мурдан
азизам,
Ту Наметавони!
Агар ту маро шунида тавони танҳо дур рав ва
Маро Гир!