Όταν κοιτάζω πίσω θυμάμαι
Ήσουν φίλος μου, οι μέρες ήταν πιο φωτεινές τότε
Στην πορεία κατηφορίσαμε
Στο σκοτεινό, το αφιλόξενο και το άγριο
Δεν πήρα τη σφαίρα αντί για σένα;
Δεν ξερίζωσα την καρδιά μου;
Είναι λάθος να πληγώνουμε ο ένας τον άλλο
Κάποτε(ήμασταν) τόσο κοντά αλλά τόσο μακριά
Τώρα είμαστε σε πόλεμο
Και δεν ξέρω για τι πολεμάμε
Στέλνεις το στρατό σου στην περιοχή μου
Και με κατηγορείς για ό,τι βρήκα
Αλλά στο τέλος συγχωρώ
Απελευθερώθηκα από αυτό που έκανες
Εν τέλει τί σημασία έχει;
Είμαστε όλοι ένοχοι σε αυτό το χάλι
Δεν πήρα τη σφαίρα αντί για σένα;
Δεν ξερίζωσα τη καρδιά μου;
Είναι λάθος να πληγώνουμε ο ένας τον άλλο
Κάποτε(ήμασταν) τόσο κοντά αλλά τόσο μακριά
Είναι δύσκολο να λέμε αντίο
Είναι δύσκολο να λέμε αντίο
Είναι δύσκολο να λέμε Αντίο
Είναι δύσκολο να λέμε αντίο