Τίποτα δεν άλλαξε ποτέ, εσύ ακόμα απομακρύνεσαι.
Έπλυνες τα χέρια σου, τα ξεκαθάρισες όλα πια.
Συνεχίζεις να ζεις στο ψέμα.
Απέρριψες να δεις, με απαρνείσαι
Τον σταυρό που κουβαλώ μα δεν δείχνεις να σε νοιάζει.
Ακόμα κι ο Ιούδας ήξερε πως είχε πει ψέματα.
Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί
συνεχίζω να φωνάζω τ'όνομα σου ανάμεσα στα δάκρυα μου
Γιατί περίμενες για να με αγκαλιάσεις, αγάπη μου?
Το κρύο είναι η σιωπή σου, αρνείσαι το πραγματικό.
Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί
συνεχίζω να φωνάζω τ'όνομα σου, αγάπη μου.
Συγνώμη αν δεν μπορείς ν'αντέξεις την γυμνή αλήθεια.
Αυτό που βλέπεις είναι το πως θέλεις να είναι
κι έτσι συνεχίζεις να ζεις την ζωή σου.
Απελευθέρωσε με από τον σταυρό μετά από τόσα χρόνια.
Φώναξε τ'όνομά μου και βοήθησέ με μ'αυτό το βάρος,
ακόμα κι αν ήρθες πολύ αργά.
Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί
συνεχίζω να φωνάζω τ'όνομα σου ανάμεσα στα δάκρυα μου
Γιατί περίμενες για να με αγκαλιάσεις, αγάπη μου?
Το κρύο είναι η σιωπή σου, αρνείσαι το πραγματικό.
Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί συνεχίζω να φωνάζω τ'όνομα σου,
κι αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι...
Μές την καρδιά μου ακόμα ελπίζω πως θ'ανοίξεις την πόρτα.
Μπορείς να τα καθαρίσεις όλα, απάντησε στο κάλεσμα μου.
Γιατί ? Γιατί ?
Γιατί περίμενες για να με αγκαλιάσεις, αγάπη μου?
Το κρύο είναι η σιωπή σου, αρνείσαι το πραγματικό.
Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί συνεχίζω να φωνάζω τ'όνομα σου,
κι αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι...
Μές την καρδιά μου ακόμα ελπίζω πως θ'ανοίξεις την πόρτα.
Μπορείς να τα καθαρίσεις όλα, απάντησε στο κάλεσμα μου.