Ποιος είσαι εσύ; Άνθρωπος καταδικασμένος να λάμψεις μια σωτηρία Στο πέρασμα των αιώνων
Γιατί; Μήπως το κρασί στο δισκοπότηρο
ήταν πάρα πολύ ξινό;
Ο μαραγκός
Σκάλισε την άγκυρα του
Πάνω στις πεθαμένες ψυχές της ανθρωπότητας
Πάνω στον τάφο αυτού του αγνώστου στρατιώτη
Βρίσκονται τα εργαλεία αυτού που πέθανε για εμάς
Τα εργαλεία του μαραγκού
Αυτό που γλείφουν
Την ίδια παλιά αρρώστια
Όνειρο του πολύτιμου σωτήρα τους
Φίλα τους βαθιά
Και κάνε τους να θρηνούν
Από υποσχέσεις αιώνιας ειρήνης
Ο μαραγκός
Σε ακούω
Μέσα από τις συμφωνικές φωνές της φύσης
Την αγνότητα για την οποία ποτέ δεν αμφέβαλα
Μου είπαν να ξαπλώσω στο γρασίδι
Και να παρατηρήσω τον σωτήρα μου
Αυτόν που σταυρώθηκε στο κελάηδημα των πουλιών
Ο μαραγκός...