Πότε νύχτα γίνεται η μέρα δε βλέπω
Κρύβω το πρόσωπο το αληθινό
Όταν όλα κομματιάζονται, όλα χάνονται
Το κλουβί είναι ακόμη το σπίτι μου, τώρα και για πάντα
Τρέχω και στον κόσμο σε γυρεύω
μα εσύ κρύβεσαι στη σιωπή
Κάθε μέρα είν' ένας ξένος ξεχασμένος
Θα το γράψω αυτό για σένα
Παράλογη η ζωή μου μες στον κίνδυνο
Τούτο το πρόσωπο είναι καινούριο για μένα
Ό,τι κι αν έχω κάνει
Ό,τι κι αν έχω πει
Θα σ' αφήσω να φύγεις
Λυπηρό, ο κόσμος μου πεθαίνει
Πλάι σε καμμένα δέντρα τριγυρνώ
Όταν η μέρα γίνεται σκοτάδι
Στέκομαι μόνος, βοήθεια ψιθυρίζω