Rankiem w Paryżu, miasto budzi się
na dźwięk dzwonów Notre Dame.
Rybak łowi ryby, piekarz piecze,
na dźwięk dzwonów Notre Dame.
Wielkich dzwonów głośnych jak grzmot
oraz dzwoneczków cichych jak psalm.
A niektórzy mówią, że duszą miasta jest bicie dzwonów.
Dzwonów Notre Dame.
Noc była ciemna, kiedy zaczęła się nasza opowieść,
w dokach w pobliżu Notre Dame.
Czterech przerażonych Cyganów wśliznęło się cicho
pod doki w pobliżu Notre Dame.
Jednak na Cyganów została zastawiona pułapka
i patrzyli ze strachem i niepokojem
na postać, której szpony,
były żelazne tak samo jak dzwony.
Dzwony Notre Dame
(Panie, miej litość)
Sędzia Klaudiusz Frollo pragnął oczyścić świat z występku i grzechu
(Panie, miej litość)
I widział zepsucie wszędzie z wyjątkiem siebie samego.
Dzień gniewu, dzień pomsty (dzień,gniewu, dzień pomsty)
Dzień gniewu, dzień pomsty (dzień,gniewu, dzień pomsty)
Ziemia spali się na popiół.
Świadkiem Dawid i Sybilla
Jaki to będzie strach,
gdy nadejdzie sędzia.
Zobacz tam niewinną krew, którą przelałeś
na schodach Notre Dame.
Teraz dodałbyś krew tego dziecka do swojej winy
na schodach Notre Dame.
Możesz okłamywać siebie i swoich podwładnych.
Możesz twierdzić, że nie masz skrupułów.
Ale nigdy nie możesz uciec,
ani ukryć też tego, co zrobiłeś przed oczami,
samymi oczami Notre Dame.
(Panie, miej litość)
I choć raz w jego życiu pełnym władzy.
(Panie, miej litość)
Frollo poczuł ukłucie strachu o swoją nieśmiertelną duszę.
Zatem niech zostanie zamknięty,
tam gdzie nikt inny nie może go zobaczyć.
Nawet ta wstrętna istota może się
jednak kiedyś okazać przydatna dla mnie.
Oto zagadka do odgadnięcia, czy zgadniesz.
Dzwonią dzwony Notre Dame.
Kto jest potworem, a kto człowiekiem.
Dzwonią dzwony, dzwony, dzwony, dzwony.
Dzwony, dzwony, dzwony, dzwony.
Dzwony Notre Dame.