Το πρωί στο Παρίσι, η πόλη ξυπνάει
Με τις καμπάνες της Παναγίας των Παρισίων
Ο ψαράς ψαρεύει, ο φούρναρης ψήνει
Με τις καμπάνες της Παναγίας των Παρισίων
Οι μεγάλες καμπάνες ηχούν δυνατά σαν βροντή
Οι μικρές καμπάνες ψάλουν απαλά
Και μερικοί λένε ότι η ψυχή της πόλης
Είναι η κωδωνοκρουσία των καμπανών
Των καμπανών της Παναγίας των Παρισίων
Σκοτεινή ήταν η νύχτα που ξεκινάει το παραμύθι μας
Στο λιμάνι κοντά στη Παναγία των Παρισίων
Τέσσερις φοβισμένοι τσιγγάνοι γλίστρησαν σιωπηλά
Κάτω από το λιμάνι κοντά στη Παναγία των Παρισίων
Αλλά παγίδα στήθηκε για τους τσιγγάνους
Και κοίταξαν ψηλά με φόβο και τρόμο
Σε μια φιγούρα που οι λαβές της
Ήταν από σίδερο, τόσο πολύ όσο
Και οι καμπάνες της Παναγίας των Παρισίων
(Κύριε Ελέησον)
Ο δικαστής Κλοντ Φρόλο ποθούσε να εξαγνίσει τον κόσμο από τη βία και τη αμαρτία
(Κύριε Ελέησον)
Και έβλεπε παντού διαφθορά εκτός εαυτού
Ημέρα οργής, αυτή η μέρα (Ημέρα οργής, αυτή η μέρα)
Ημέρα οργής, αυτή η μέρα (Ημέρα οργής, αυτή η μέρα)
Ας καταβροχθίσει τον κόσμο σε στάχτη
Όπως προφητεύτηκε από τον Δαβίδ και την Σίβιλλα
Όταν πρόκειται να έρθει ο κριτής
Τι τρόμος θα εξαπλωθεί
Δες εκεί το αθώο αίμα που έχυσες
Στα σκαλιά της Παναγίας των Παρισίων
Τώρα θα προσθέσεις και το αίμα αυτού του αθώου παιδιού στην ενοχή σου
Στα σκαλιά της Παναγίας των Παρισίων
Μπορείς να λες ψέμματα στο εαυτό σου και στα υποχείρια σου
Μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι δεν έχεις τύψεις
Αλλά ποτέ δεν μπορείς να ξεφύγεις
Ούτε να κρύψεις αυτό που έκανες από τα μάτια
Τα ίδια τα μάτια της Παναγίας των Παρισίων
(Κύριε Ελέησον)
Και για μια φορά στη ζωή του, ζωή γεμάτη ισχύ και εξουσία
(Κύριε Ελέησον)
Ο Φρόλο ένιωσε να το σουβλίζει ο φόβος για την αθάνατη ψυχή του
Για αυτό θα μείνει κλειδωμένο
Εκεί όπου κανένας δεν θα μπορεί να το δει
Ακόμα και αυτό το αχρείο πλάσμα
Μπορεί κάποια μέρα να μου φανεί χρήσιμο
Λοιπόν, να ένας γρίφος και μαντέψτε αν μπορείτε
Ηχούν οι καμπάνες της Παναγίας των Παρισίων
Ποιος είναι το τέρας και ποιος είναι ο άνθρωπος
Ηχούν οι καμπάνες, καμπάνες,
καμπάνες, καμπάνες, καμπάνες,
της Παναγίας των Παρισίων