Τα μάτια μου έχουν δει τη δόξα του ερχομού του Κυρίου:
Καταπατά τον τρύγο όπου αποθηκεύονται τα σταφύλια της οργής.
Έχει χάσει την μοιραία αστραπή του τρομερού γρήγορου σπαθιού Του:
Η αλήθεια του συνεχίζει.
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Η αλήθεια του συνεχίζει
Τον έχω δει στις φωτιές εκατό στρατόπεδων,
Του έχτισαν ένα βωμό με τις βραδινές δροσιές και υγρασίες.
Μπορώ να διαβάσω τη δίκαιη φράση Του από τους αμυδρούς και αναμμένους λαμπτήρες:
Η μέρα του συνεχίζει.
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Η αλήθεια του συνεχίζει
Στην ομορφιά των κρίνων ο Χριστός γεννήθηκε απέναντι από τη θάλασσα,
Με μια δόξα στο στήθος του που μεταμορφώνει εσάς/εσένα και εμένα:
Καθώς πέθανε για να κάνει τους ανθρώπους ιερούς, ας πεθάνουμε για να κάνουμε τους ανθρώπους ελεύθερους,
Ενώ ο Θεός βαδίζει.
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Η αλήθεια του συνεχίζει
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Δόξα, δόξα, χαλιλούγια!
Η αλήθεια του συνεχίζει