თუ მზე უარს იტყოდა ნათებაზე, მე მაინც მეყვარებოდი.
როცა მთები ზღვაში დაინთქმებოდნენ, მაინც ვიქნებოდით მე და შენ.
კეთილო ქალო, მე შენ გაძლევ ჩემს ყველაფერს, კეთილო ქალო, ვერაფერს მეტს.
პატარა წვეთები წვიმისა ჩურჩულებენ ტკივილზე, ცრემლები დაკარგული სიყვარულისა წარსულ დღეებში.
ჩენი სიყვარული ძლიერია, შენთარ არანაირი შეცდომა არაა,
ერთად ჩვენ წავალთ სანამ მოვკვდებით. ჩემი, ჩემი, ჩემი.
შთაგონება არის ის რაც შენ ხარ ჩემთვის, შთაგონება, შეხედე... ნახე.
და ამგვარად დღეს, ჩემი სამყარო იგი იცინის, შენი ხელი ჩემში, ჩვენ გავივლით მილებს,
შენი წყალობით ეს გაკეთდება, რადგან შენ ჩემთვის ხარ 1ად1.
ბედნიერება, მეტად ნუღარ იქნები სევდიანი, ბედნიერება... მე მიხარია.
თუ მზე უარს იტყოდა ნათებაზე, მე მაინც მეყვარებოდი.
როცა მთები ზღვაში დაინთქმებოდნენ, მაინც ვიქნებოდით მე და შენ.