Θάλασσα Καραντενίζ το νερό σ' 'κι κατενίζ' (δις)
Μαύρο εν το γουμ' τ'εσόν, άμον την καρδίαν τ'εμόν (δις)
Τρέχουν 'ς σο Καραντενίζ τ'έμορφα τα ποτάμια.
Ατά ειν' τα πούλια σ' κ' εσύ είσαι η μάνα.
Θάλασσα Καραντενίζ, την καρδία μ' μήν κολίεις
τα τέρτια μ' είναι πολλά θολούντανε τα νερά
Ρεφραίν:
Θάλασσα Καραντενίζ πέει απές ισ' ντο κρατείς
Αν θέλω να μανθάνω εμένα πα' να μαθίεις.
'ς ση θάλασσας το γουίν πολλά είναι κρυμμένα
Να 'ρχουμαι να ελέπ' ατά, τα ποδάρια μ' κομμένα.
Ρεφραίν:
Θάλασσα Καραντενίζ είπε απές ισ' ντο κρατείς
Για πέει με τα πάλαια σ' να λέγω σε τ'υστερνά σ'.
Χάιντε ας πάμε παιδία σ'έμορφον τη θάλασσα
Άσσου έρθα 'κ' είδα σε την κάρδια μ' χάλαξα
Το νερό σ' αν πίνουνε πούλια κι χορτάζουν
Πάντα ακούω τ' όνεμα σ' τα γόνατα μ' τρομάζουν
Πάντα έχω σο γιανί μ', άσο νέρο σ' κούβαλω
Άκ'σον την τραγώδια μ', ρωμαίικα ντο τραγωδώ
'ς σο γιαλό ακουσκάται τη κέμεντζες λαλίαν
Να 'ρχουνταν και πίν'εν σεν ρωμαίικα παιδία