Δε με μέλλει αν οι όρκοι σου σβηστήκαν
δε με μέλλει εάν όλα ξεχαστήκαν
πίστεψε με διόλου δεν πονώ
κι’ αν εσύ ξεχνάς κι’ εγώ ξεχνώ
Δε με μέλλει αν η καρδιά σου άλλον θέλει
δυνατά σου το φωνάζω δεν με μέλλει
δε ζηλεύω αυτόν που αγαπάς
δε με μέλλει όπου θες να πας
Θα ξανάρθεις
όσα χρόνια κι’ αν περάσουν θα ξανάρθεις
και συμπόνια θα ζητάς μετανοιωμένη
θε να 'ρθεις με ραγισμένη τη καρδιά
Θα ξανάρθεις
δεν μπορεί παρά μια μέρα να ξανάρθεις
όταν μάθεις πως εβγήκες γελασμένη
θε να 'ρθεις ξεντροπιασμένη μια βραδιά
Δε με μέλλει αν πουλάς την αγκαλιά σου
κι αν μοιράζεις σ’ όποιον να `ναι τα φιλιά σου,
θα `ρθει μέρα που θα με ποθείς
σου το λέω να το θυμηθείς.
Δε με μέλλει που όποιος θέλει σ’ αγοράζει
κι αν εξέχασες τους όρκους δεν πειράζει,
ότι τώρα δυνατά ποθείς
θα `ρθει μέρα να το βαρεθείς.