Είσαι περίπτωση τελειωμένη
Μου μιλάς και κακία σου βγαίνει
Στο δικό μας το έργο το θύμα
Δε βαρέθηκες το ίδιο το ποίημα
Δε φταις ποτέ, εγώ φταίω
Τώρα φεύγω, δεν είναι τυχαίο
Οι φίλες σου σου βάζουν λογάκια
Τι να πούνε ρε αυτά τα γατάκια
Μόνος θα γυρνάω, θα αναστατώνομαι
Δε γουστάρω άλλο να χρεώνομαι
Τα δικά σου λάθη δεν πληρώνω
Κι όταν θα σε βλέπω ένα μόνο
Θα στα χώνω
Μου λες και το κορυφαίο
Να μ’ αλλάξεις ότι είναι μοιραίο
Στην αρχή όλα ήταν ωραία
Μα δε γούσταρες να έχω παρέα
Στον κόσμο σου παραμένεις
Με τον τρόπο σου όσο πας με τρελαίνεις
Κλάψε λοιπόν στα παγκάκια
Με τους φίλους σου τα γατάκια
Μόνος θα γυρνάω, θα αναστατώνομαι
Δε γουστάρω άλλο να χρεώνομαι
Τα δικά σου λάθη δεν πληρώνω
Κι όταν θα σε βλέπω ένα μόνο
Θα στα χώνω
Πέντε, τέσσερα, τρία, δύο
Ήρθε η ώρα για να πούμε το αντίο
Το εργάκι μας, τι κρίμα, έχει τελειώσει
Και τα λέμε όταν θα ‘χεις μεγαλώσει
Τέσσερα, τρία, δύο, ένα
Ήρθε η ώρα να τα φτιάξω και με μένα
Κι αν το νόημα το έχεις πια χαμένο