Από τότε που’χεις φύγει, ίδια η σκηνή
το φεγγάρι να με πνίγει, πουθενά εσύ
Η αγάπη δε σου πάει όμως σ’ αγαπώ
και σε όποιον με ρωτάει
δε θα πω πως πέρασε αυτό
Θα μου περάσει
μ’έναν τρόπο μαγικό
στα δυο θα σπάσει
τ’όνομά σου το μιρκό
Στο μηδέν μου έχω φτάσει
μα θα πιάσω ουρανό
θα μου περάσει
Το καινούριο καλοκαίρι, πού το κρύβεις, πού
όπως τα’χεις καταφέρει, θα με βρει αλλού
στον αέρα κύκλους κάνω, νιώθω τα κενά
πώς να πάω παραπάνω
στο μυαλό μου έρχεσαι συχνά.