Я памятаю сябе з часоў:
Тых небяспечна дурных гадоў,
Любові п'янай той сваёй,
І ночы доўгіх пачуццёў.
Ні да чаго я ні прывязана,
Любоў круціла я пад зоркамі.
I хачу быць той ранейшай,
Асляпляльнай, i жывенькай, свабоднай.
Прыпеў:
Шпількі я на ногі, ногі я ў тачку,
І татуіроўка на спіне голай.
Шмат жа шаленства, сораму мала.
Цябе люблю я, “жыццё жывёльна”.
Мяне з сабою ты звязаў,
Мацней ўсё сэрца сціскiваў.
Прыходзяць вёсны новыя,
Жыццё паўсюль (а-)дчуваецца.
Мне кажаш, што, вось, ноччу апасна
І што праходзіць час за часам ўсяк(-i),
Ўсё люблю я, ўсё змагаюс(-я),
І яшчэ ўсё маё сэрца… свабодна.
Прыпеў:
Шпількі… на ногі, ногі я ў тачку,
Смела татуцка па спіне голай.
Многа вар’яцтва, ганьбы на маласць.
Цябе кахаю, “жыццё жывёльна”.
Прыпеў (х2)