Χωρίς εσένα... θα ήμουν μόνος
θα είχε θέση κι αξία ο πόνος.
Χωρίς εσένα, φιλιά λαθραία
που θα 'χαν μόνο το "τίποτα" θέα
Βοσπόρου κύμα και δρόμου βέλος
είσαι το τέλος που δεν έχει τέλος
Χωρίς εσένα μου φταίνε όλοι
σαν Ατλαντίδα βουλιάζει η πόλη.
Χωρίς εσένα το φως παγίδα
με ξημερώνει σε λάθος πατρίδα
Στα όνειρά μου απόψε βρήκα
το "ευχαριστώ" που ποτέ δεν σου είπα
Στα πράσινα σου μάτια
τον κόσμο όλο είδα
σε νύχτες μονοπάτια
τα λόγια σου πυξίδα
Το πάθος πάντα πάθος
κι αυτό σου το χρεώνω
σαν σινική μελάνη
αντέχει μες στο χρόνο
Τούτος ο δεσμός
για μένα ανοιχτός λογαριασμός
κάτι σου χρωστώ μια λέξη
τη λέξη "ευχαριστώ"
Την Κυριακή πάλι χιόνιζε
και ήσουν εκεί
Χωρίς εσένα στην τρικυμία
δεν ερμηνεύω σωστά τα σημεία
Χωρίς εσένα θα ήμουν τώρα
στης μονοξιάς μου την άγονη χώρα
Βοσπόρου κύμα και δρόμου βέλος
είσαι το τέλος που δεν έχει τέλος
Χωρίς εσένα μου φταίνε όλοι
σαν Ατλαντίδα βουλιάζει η πόλη.
Χωρίς εσένα το φως παγίδα
με ξημερώνει σε λάθος πατρίδα