Ρίξε το φως του προβολέα,
ακριβώς μέσα στο μάτι μου
Όπως τα σκοτωμένα από αμάξια ζώα,
Είμαι παράλυτος.
Δεν ξεγελιέσαι από τη μεταμφίεσή μου
Στο ντράιβ-ιν,
Δύο ταινίες που προβάλλονται μαζί,
Τράβα το μοχλό,
Σταμάτα τον πυρετό
Και πες το τελευταίο σου αντίο
Από τότε που γεννήθηκα
Ξεκίνησα να σαπίζω
Τώρα τίποτα ποτέ
Ποτέ δεν πάει όπως το θέλω
Μια απαλή χειρονομία,
Σαν να βηματίζεις πίσω στο χρόνο
Παγιδευμένος σε κεχριμπάρι, απολιθωμένος
Δεν είμαι ακόμα ικανοποιημένος
Κοινωνική υπεροψία,
Ορθοφωνία τόσο θεϊκή
Εγώ θα προσκολληθώ στη βελόνα μου
Και την αγαπημένη μου σπατάλη χρόνου
Και τα δύο δειλά και μεγαλειώδη
Από τότε που γεννήθηκα
Ξεκίνησα να σαπίζω
Τώρα τίποτα ποτέ
Ποτέ δεν πάει όπως το θέλω