To μόνο που μπορώ να είμαι για σένα είναι το σκοτάδι που γνώριζες,
και αυτή τη στεναχώρια πρέπει να συνηθίσω
κάποτε ήμουν τόσο σωστή όταν ήμασταν στα χάι μας
περιμένοντας εσένα σε ένα ξενοδοχείο τη νύχτα
ήξερα ότι δεν είχα συναντήσει το ταίρι μου αλλά κάθε στιγμή που μπορούσαμε να αρπάξουμε
δε ξέρω γιατί ήμουν τόσο κολλητήρι
είναι δική μου ευθύνη εσύ δε μου χρωστάς τίποτα
αλλά να φύγω δεν έχω την ικανότητα
αυτός φεύγει μακριά ο ήλιος πέφτει
παίρνει τη μέρα αλλά έχω μεγαλώσει
και στο δρόμο σου σε αυτή τη μπλε σκιά
τα δάκρυα μου στεγνώνουν μόνα τους
δεν καταλαβαίνω γιατί πιέζω τους άντρες
ενώ υπάρχουν τόσο πιο αλλόκοτα πράγματα πρόχειρα
δε μπορεί να τα έχει κανείς όλα έπρεπε να βρούμε τοίχο
αλλά αυτή είναι αναπόφευκτη υπαναχώρηση
ακόμα και αν πάψω να σε θέλω η πιθανότητα είναι να είμαι
κάποιου επόμενου άντρα η γυναίκα σύντομα
δεν πρέπει να ξανά κοροϊδέψω τον εαυτό μου
πρέπει να είμαι ο καλύτερος φίλος του εαυτού μου
να μη γαμάω το κεφάλι μου με ηλίθιους άντρες
αυτός φεύγει μακριά ο ήλιος πέφτει
παίρνει τη μέρα αλλά έχω μεγαλώσει
και στο δρόμο σου σε αυτή τη μπλε σκιά
τα δάκρυα μου στεγνώνουν μόνα τους
είμαστε λοιπόν παρελθόν ο ίσκιος σου με καλύπτει
ο ήλιος ψηλά μια φλόγα
αυτός φεύγει μακριά ο ήλιος πέφτει
παίρνει τη μέρα αλλά έχω μεγαλώσει
και στο δρόμο σου σε αυτή τη μπλε σκιά
τα δάκρυα μου στεγνώνουν μόνα τους
μακάρι να μπορούσα να πω ότι δεν υπάρχουν πίκρες
συναισθηματικά χρέη αλλά καθώς χωρίζουμε
με ένα φιλί ο ήλιος δύει
είμαστε λοιπόν παρελθόν ο ίσκιος σου με καλύπτει
ο ήλιος ψηλά μια φλόγα που μόνο εραστές βλέπουν
αυτός φεύγει μακριά ο ήλιος πέφτει
παίρνει τη μέρα αλλά έχω μεγαλώσει
και στο δρόμο σου σε αυτή τη μπλε σκιά
τα δάκρυα μου στεγνώνουν μόνα τους
αυτός φεύγει μακριά ο ήλιος πέφτει
παίρνει τη μέρα αλλά έχω μεγαλώσει
και στο δρόμο σου σε αυτή τη μπλε σκιά
τα δάκρυα μου στεγνώνουν μόνα τους
αυτός φεύγει μακριά ο ήλιος πέφτει
παίρνει τη μέρα αλλά έχω μεγαλώσει
και στο δρόμο σου σε αυτή τη μπλε σκιά
τα δάκρυα μου στεγνώνουν.