Θέλησα
Να πάρω έναν άλλον δρόμο
Να μην κρατάω πλέον το χέρι σου
Να μην ακούω παρά μόνον εμένα
Με είδα
Πιο μεγάλο από ότι ήταν φυσικό
Με θεωρούσα πιο ώριμο
Και πιο δυνατό από εσένα
Και ορίστε που σήμερα
Θα ήθελα να σου μοιάσω
Μοιάσω
Τη νύχτα μόνος μου
Σκέφτομαι τον ήρωα
Που με κουβαλούσε στην πλάτη του
Κατά τη διάρκεια της νιότης μου
Γελάω μονότονα
Κλαίω κουβάδες νερό
Θα ήθελα να το ξανά πάρουμε από το μηδέν
Ποτέ ξανά να μην πληγώσει ο ένας τον άλλο
Άφησα
Τα μπουκάλια στη θάλασσα
Τις ρίζες μου στη γη
Και την καρδιά μου στο κρύο
Έθεσα
Τον πατέρα ενάντια στον γιο
Και τώρα εδώ είμαι, γλιστράω
Κουβαλώντας αυτό το βάρος
Εάν τον δείτε, πείτε του
Πως θα μου άρεσε να του μοιάσω
Μοιάσω
Τη νύχτα μόνος μου
Σκέφτομαι τον ήρωα
Που με κουβαλούσε στην πλάτη του
Κατά τη διάρκεια της νιότης μου
Γελάω μονότονα
Κλαίω κουβάδες νερό
Θα ήθελα να το ξανά πάρουμε από το μηδέν
Ποτέ ξανά να μην πληγώσει ο ένας τον άλλο
Τη νύχτα μόνος μου
Σκέφτομαι τον ήρωα
Που με κουβαλούσε στην πλάτη του
Κατά τη διάρκεια της νιότης μου
Γελάω μονότονα
Κλαίω κουβάδες νερό
Θα ήθελα να το ξανά πάρουμε από το μηδέν
Ποτέ ξανά να μην πληγώσει ο ένας τον άλλο