Oturmuş seni bekliyorum
Her zamanki köşede
Ve öyle hazırlanmışım ki
Sanki bir cuma günü
Hiçbir randevu yapılmamış
Önceden
Ama tam sezgisiyle
Seni görmenin
Gözlerim durmadan
Bakıyor da bakıyorlar
Karanlık çakmaktaşlarına
Düşüncelerin
Arıyorlar daha fazla delik
Bu deliğin içinde
Arıyorlar bir ışık
Bu gökyüzünün ortasında
Gökyüzüm, benim gökyüzüm
Zavallı gökyüzüm benim
Ellerimi tutuyorum
Çünkü üşüyorum
Ve tuhaf hissediyorlar
Ceplerimin içinde
Çoktan geçti
Bir buçuk saatten fazlası
Hala yoksun, görünmedin
İçgüdülerim beni yanılttı
Ama bu içgüdüm benim
Aşktan anlamaz
Ama bu içgüdüm benim
Bilmez ki...
Bu hayatı sensiz yaşamak
Ölmek gibi bir şey
Bakmadan yürümek sanki
Tıpkı duymadan şarkı söylemek
Nefes almadan konuşmak
Sindirmeden yemek gibi
Çünkü ben keşfettim
Ki sen mükemmel formsun
Altın oransın
Sadece benim için ve bu böyle...