Σήμερα πέρασα από το σπίτι σου και ήσουν εκεί
Ναι, μου άνοιξες, αλλά δε σε αναγνώρισα
Από τη ζωή σου τώρα με έβγαλες
Αυτό το χαμόγελο το είχες προβάρει
Το τατουάζ σου το έσβησες, πού είναι;
Τα πράγματά μας, πού είναι;
Τα έναλες σε αυτό το κουτί που δε θες να αναφέρεις
Σου έστειλα λουλούδια και δεν τα βλέπω
Έλαβα το μήνυμα και δεν το πιστεύω
Πρέπει να περάσω το ίδιο που εκείνη πέρασε
Τώρα κλαίω και σχηματίζω το ποτάμι που σχημάτισε
Δεν ξέρω αν είναι η ώρα ή αν είναι πολύ αργά
Αυτό είναι το τίμημα του να είσαι δειλός
Να πρέπει να την κοιτάω με κάποιον που δεν είμαι εγώ
Δεν μπορώ να (μου) συγχωρέσω ότι ήταν εξαιτίας μου που εκείνη άλλαξε
Δεν ξέρω αν είναι η ώρα, άργησα
Αυτό είναι το τίμημα του να είσαι δειλός
Σου γράφω και δεν απαντάς
Aπό το ίδιο φαρμάκι που σου έδωσα μου δίνεις, ναι
Περνάς από τη γιορτή
Σου ορκίστηκα να μη σε πληγώσω, αλλά το έκανα περισσότερο
Όταν έφυγα, εσύ δεν έφυγες
"Είσαι σίγουρος;" μου είπες
Είπα πως ναι, δεν έμαθα να ζω χωρίς εσένα
Μετά το μετάνιωσα, αλλά εσύ συνέχισες
Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω για να το πιστέψεις
Ξέρω ότι έκανες ό,τι σου ζήτησα να κάνεις
Αλλά εγώ δεν ήμουν καλά, ήμουν κομμένος σε κομμάτια
Και ξέρεις καλά ότι από έναν τρελό δεν μπορείς να δώσεις περιμένεις πολλά
Πρέπει να περάσω το ίδιο που εκείνη πέρασε
Τώρα κλαίω και σχηματίζω το ποτάμι που σχημάτισε
Δεν ξέρω αν είναι η ώρα ή αν είναι πολύ αργά
Αυτό είναι το τίμημα του να είσαι δειλός
Να πρέπει να την κοιτάω με κάποιον που δεν είμαι εγώ
Δεν μπορώ να (μου) συγχωρέσω ότι ήταν εξαιτίας μου που εκείνη άλλαξε
Δεν ξέρω αν είναι η ώρα, άργησα
Αυτό είναι το τίμημα του να είσαι δειλός