تنهاترین [Tanhaatarin] [Kurdish [Sorani] translation]

نفس تو سینه ی محراب حبسِ

هوا بغضش گرفته ابر خسته اس

کی از دنیا دلش انقدر خونه

که حتی صبرشم ار صبر خسته اس

کدوم خورشید از اینجا گذشته

که رنگ از روی هر کوهی پریده

کی بازم دردشو با چاه گفته

کی اینقدر بار تنهایی کشیده

با اینکه سوگوار و بیقراریم

محال پیش غم از پا بیفتیم

دلت میلرزه چون هر لحظه باید

به یاد غربت زهرا بیفتی

با اینکه سوگوار و بیقراریم

محال پیش غم از پا بیفتیم

دلت میلرزه چون هر لحظه باید

به یاد غربت زهرا بیفتی

حبیب عاشقا و درد مندا

شنیدم هیچ دردی بی دوا نیست

تو هم درمونی و هم درد ای مرد

کسی با دردت اما اشنا نیست

شکم سیرا بدا دنیا پرستا

به حقت زیر تیغ ذوالفقارن

به شوق دیدنت اما هنوزم

یتیما شب به شب چشم انتظارن

با اینکه سوگوار و بیقراریم

محال پیش غم از پا بیفتیم

دلت میلرزه چون هر لحظه باید

به یاد غربت زهرا بیفتی