تنها شدم، تنها
آسوده از غوغا شدم
از بس که خوردم خون دل
چون غنچه از هم وا شدم
تنها شدم، تنها
آسوده از غوغا شدم
از بس که خوردم خون دل
چون غنچه از هم وا شدم
باز از سر آی هر فصل
ای مرغ دل! فریاد کن گل‌های این گلزار را
تنها شدم، تنها
آسوده از غوغا شدم
از بس که خوردم خون دل
چون غنچه از هم وا شدم
من عاشق تنهایی‌ام
خود محرم راز خودم
با نغمه فریاد زن، بگو
تنها شدم، تنها
آسوده از غوغا شدم
از بس که خوردم خون دل
چون غنچه از هم وا شدم